مزامیر باب ۱۴۵

image_pdfimage_print
سرود داوود
سرود ستایش
۱ای خدای من و ای پادشاه من،
نام تو را ستایش می‌کنم و تا ابد شکرگزار تو هستم.
۲هر روز تو را شکر می‌کنم
و تا به ابد نام تو را ستایش می‌کنم.
۳خداوند، بزرگ و شایستهٔ ستایش است،
درکِ عظمت او خارج از فهم و دانش ماست.
۴کارهای عجیب تو را مردم نسل به نسل ستایش خواهند کرد
و قدرت تو را بیان خواهند نمود.
۵آنها دربارهٔ شکوه و عظمت تو گفت‌وگو خواهند نمود
و من در مورد کارهای عجیب تو تفکّر خواهم کرد.
۶مردم از کارهای شگفت‌انگیز تو سخن خواهند گفت
و من عظمت تو را بیان خواهم کرد.
۷آنها نیکویی تو را بیان خواهند کرد
و برای رحمت تو خواهند سرایید.
۸خداوند مهربان و رحیم است. دیر غضب می‌کند
و پُر از محبّت پایدار است.
۹او با همه مهربان است
و تمام مخلوقات خود را دوست می‌دارد.
۱۰خداوندا، همهٔ مخلوقات تو، تو را ستایش می‌کنند
و همهٔ مؤمنین تو، تو را شکر می‌کنند.
۱۱آنها از جلال و شکوه سلطنت تو حرف می‌زنند
و قدرت تو را بیان می‌کنند.
۱۲پس همهٔ مردم، شکوه و جلال پادشاهی تو
و تمام کارهای عجیب تو را خواهند دانست.
۱۳سلطنت تو جاودان
و فرمانروایی تو پایدار و ابدی است.
خداوند به وعده‌های خود امین است؛
او در تمام کارهایش رحیم می‌باشد.
۱۴خداوند کسانی را که در سختی و مشکلات هستند، کمک می‌کند
و افتادگان را برمی‌خیزاند.
۱۵چشم امید همه به توست،
زیرا تو، روزیِ آنها را برحسب احتیاجشان عطا می‌کنی.
۱۶به اندازهٔ کافی به آنها می‌دهی
و حاجتشان را برآورده می‌سازی.
۱۷خداوند در تمام کارهایش
عادل و مهربان است.
۱۸↵ خداوند نزدیک کسانی است
که با صداقت و راستی طالب او هستند.
۱۹↵ آرزوی کسانی را که از او می‌ترسند
برآورده می‌سازد.
۲۰از آنهایی که او را دوست می‌دارند حمایت می‌کند، امّا شریران را از بین می‌برد.
۲۱من پیوسته خدا را ستایش می‌کنم.
تمام مخلوقات همیشه او را ستایش نمایند.

دیدگاهتان را بنویسید