قسمت اول
راههایی هستند که بنظر انسان راست می‌آیند اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند” (امثال سلیمان ١۴: ١٢). عیسی مسیح در انجیل یوحنا ١۴: ۶ می‌فرماید: “من راه و راستی و حیات هستم، هیچکس جز بوسیله من نزد پدر نمی‌آید.” سه نوع عکس‌العمل در مورد این ادعای مسیح در مردمی که اقرار می‌کنند به خدا ایمان دارند دیده می‌شود:
اول- مسیحیان اسمی، بطور سطحی این ادعای مسیح را باور کرده و در نتیجه به کلیسا و یا جماعتی ملحق می‌شوند و بدون توجه به این حقیقت انجیل که: وقتی یک نفر از آن مسیح می‌گردد، تبدیل به شخص جدیدی می‌شود و زندگی کاملاً تازه‌ای را آغاز می‌کند، خود را مسیحی دانسته و زندگی دنیوی خود را ادامه داده و با زندگی و رفتار غیرمسیحی خود، موجب بدنامی مسیحیان واقعی می‌شوند.
دوم- مسیحیان حقیقی، نه تنها این ادعای مسیح را قبول دارند، بلکه با هدایت روح خدا مسیح زنده را پیروی نموده و بوسیله اعتماد به مسیح و اطاعت از او، روز به روز در روحانیت رشد کرده بیشتر و بیشتر شبیه مسیح می‌شوند تا روزی برسد که براساس انجیل: “او را چنانکه هست ببینند.”
سوم- مذهبیون، یعنی آنانیکه فکر می‌کنند بوسیله انجام مراسم و تشریفات مذهبی و کارهای نیک می‌توانند به خدا برسند، این ادعای مسیح را رد کرده و می‌پرسند: چطور ممکن است که مسیح تنها راه رسیدن به خدا باشد؟ برای پاسخ به این سؤال مهم و حیاتی، باید به کتاب مقدس که کلام خدا است مراجعه نمائیم. در این کتاب دلایل زیادی برای اثبات این ادعای مسیح یافت می‌شود که در این مقاله به ارائه سه دلیل عمده اکتفاء می‌نمائیم.
این مطلب ادامه دارد
