اشعیا باب 2

image_pdfimage_print
صلح ابدی
(میکا 1‏:4‏-3)
1این است پیام خداوند به اشعیا فرزند آموص، دربارهٔ یهودا و اورشلیم:
2در روزهای آخر،
کوهی که معبد بزرگ خداوند بر آن بنا شده،
بلندترین کوه دنیا می‌شود
و ملّتهای مختلف به آنجا می‌آیند،
3و اقوام بسیار خواهند گفت:
«بیایید به کوه خداوند و معبد بزرگ خدای اسرائیل برویم،
او آنچه را که می‌خواهد ما انجام دهیم به ما خواهد آموخت.
ما در راهی که او برگزیده است گام برمی‌داریم.
زیرا خداوند در صهیون با قوم خود سخن می‌گوید
و تعالیم او از اورشلیم اعلام می‌شوند.»
4خداوند در بین اقوام جهان داوری می‌کند.
اختلافات قدرتهای بزرگ را در دور و نزدیک جهان حل می‌کند.
مردم از شمشیرهای خود گاوآهن
و از نیزه‌های خود ارّه می‌سازند.
قومی به روی قوم دیگر شمشیر نمی‌کشد
و برای جنگ و خونریزی آماده نمی‌شود.
5ای فرزندان یعقوب اکنون بیایید و در نوری که خداوند به ما می‌دهد گام برداریم.
غرور و خود ستایی از بین می‌رود
6ای خدا، تو قوم خود -‌خاندان یعقوب- را ترک کرده‌ای. زمین از جادوگریهای شرقی و فلسطینی پر شده و مردم از رسوم بیگانگان پیروی می‌کنند. 7سرزمین آنها از طلا و نقره پر است و خزائن آنها نهایت ندارد. سرزمین آنها پر از اسب و ارّابه‌هایشان بی‌شمار است. 8دیار آنها از بُتها پر شده است و ساخته‌های دست خود را می‌پرستند.
9مردم همه حقیر و شرمسار شده‌اند. خدایا آنها را نبخش.
10آنها برای فرار از خشم و قدرت و جلال خداوند، خود را در غارهای کوههای سنگی و یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند پنهان می‌کنند. 11روزی خواهد آمد که غرور و تکبّر مردمان از بین می‌رود و فقط خداوند جلال می‌یابد. 12در آن روز خداوند متعال تمام زورمندان و مغروران و متکبّران را پست و حقیر خواهد ساخت. 13او درختان سدر لبنان و کاجهای باشان را از بین خواهد برد. 14او کوهها و تل‌های بلند، 15و بُرج‌ها و حصارهای قلعه‌های رفیع را هموار خواهد ساخت. 16او حتّی بزرگترین و زیباترین کشتی‌ها را غرق می‌کند. 17‏-18غرور بشر پایان می‌یابد و تکبّرش از بین خواهد رفت و بُتها کاملاً محو خواهند شد. در آن روز تنها خداوند جلال خواهد یافت.
19وقتی او برای لرزاندن زمین بیاید، مردم برای فرار از خشم و قدرت و جلال خدا، خود را در غارهای کوههای سنگی یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند پنهان خواهند کرد. 20وقتی آن روز فرا رسد، آنها بُتهای طلایی و نقره‌ای را که خود ساخته بودند به جلوی موشهای کور و خفّاشها می‌ریزند. 21وقتی خداوند بیاید تا زمین را به لرزه درآورد، مردم برای فرار از خشم خداوند و قدرت و جلالش، خود را در حفره‌های زمین و یا در غارهای کوههای سنگی پنهان می‌کنند. 22دیگر به انسانهای فانی توکّل نکن. آنها چه ارزشی دارند؟

دیدگاهتان را بنویسید