تصاویر و گزارشهای مراسم تجلیل از خانوادهی شهدا، جانبازان و اسرای جنگ ایران و عراق که در تهران برگزار شد نشان میدهد اکثریت این خانوادهها در مراسم حضور نداشتند.
به گزارش «محبت نیوز» به مناسبت سی و هفتمین سالگرد آغاز جنگ ایران و عراق که در تقویم جمهوری اسلامی ایران به هفته دفاع مقدس مشهور است، به یاد جانباختگان ارمنی دوران جنگ روز جمعه ۱۴ مهر پس از مراسم عشاء ربانی در کلیسای سرکیس مقدس تهران برنامهای برای گرامیداشت آنها با حضور تعدادی از خانوادههای شهدای جنگ برگزار شد.
سخنران این مراسم اسقف سیبوه سرکسیان خلیفه ارامنه تهران بود که در بخشی سخنان خود گفت: «شهادت جوانان ما در جبهههای جنگ برای دفاع از میهن، گواه این واقعیت است که روح و جان آنها با سرزمین ایران عجین شده است».
پس از برگزاری مراسم مذهبی نیز مراسم پذیرایی از سوی «تشکل پاسداشت ارزشهای دفاع مقدس جامعه ارامنه ایران» وابسته به شورای خلیفه گری ارامنه تهران برپا شد که سیبوه سرکیسیان، اسقف ماگار آشگاریان جانشین خلیفه ارامنه تهران، روبرت بیگلریان رئیس شورای خلیفهگری، اعضای شورا و تشکل، همچنین جمعی از خانوادههای شهدا، جانبازان و آزادگان ارمنی در آن حضور داشتند.
اما نکته مهم در این مراسم این بود که هیچ یک از مقامهای جمهوری اسلامی در این مراسم حضور نداشتند.
طبق آخرین آمار بنیاد شهید که ۱۱ مهر ماه امسال (۱۳۹۶) اعلام شد تعداد شهدای جنگ ایران و عراق و حوادث تروریستی آن دوران ۲۲۵ هزار و ۵۷۰ نفر و تعداد کل جانبازان جنگ ۵۷۴ هزار و ۱۰۱ نفر بوده است.
از این تعداد ۹۰ نفر مسیحی در فهرست شهدا قرار دارند و ۲۹۵ نفر در فهرست جانبازان. همچنین ۵۸ نفر از رزمندگان مسیحی در عراق اسیر بودند که پس از جنگ آزاد شدند.
علی خامنهای رهبر ایران در سالهای گذشت به مناسبت میلاد عیسی مسیح به منزل یکی از خانوادههای شهدای ارامنه سرمیزد. تعدادی از فرماندهان سپاه نیز به تبعیت از او به معدودی خانواده شهدای ارامنه سر میزدند، اما این اقدام بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت چون هربار که آنها به خانه یکی از شهدا میرفتند چندین عکاس و فیلمبردار و همراه برای انعکاس این دیدار در کنار آنها حضور داشتند. اما در حقیقت بسیاری از خانواده شهدای ارامنه از نظر معیشتی در تنگنا زندگی میکنند و با فقر دست و پنجه نرم میکنند.
انسانهای شرافتمندی که برای حفظ عزت خود آبرومندانه روزگار میگذارنند، اما کمتر مطالبات آنها زیر سایه تبعیضات دینی به گوش مسوولان میرسد.
دستکم تصاویر منتشر شده از مراسمی که در کلیسای ارامنه تهران برای تجلیل از خانواده شهدای ارامنه منتشر شده نشان میداد بسیاری از آنها در این مراسم حضور نداشتند. این تعداد خانواده شهدا و جانبازان و اسرای ارامنه کجا هستند؟ چطور روزگار میگذارنند و چرا نسبت به آنها تا این اندازه تبعیض اتفاق افتاده که اکثریتشان در مراسم تجلیل حضور نداشتند؟