ارمیا باب 47

image_pdfimage_print
پیام خداوند دربارهٔ فلسطینیان
1پیش از آنکه فرعون به غزه حمله کند، خداوند دربارهٔ مردم فلسطین به من 2چنین گفت:
«ببین! موجهای آب در شمال برخاسته
و مثل سیل خروشان، سرازیر می‌شود.
این امواج تمام سرزمین و هرچه در آن است،
تمام شهرها و مردم آن را خواهد پوشانید.
مردم برای کمک فریاد برمی‌آورند
و تمام مردم جهان سخت خواهند گریست.
3آنها صداهای سُم اسبان،
حرکت ارّابه‌ها
و غلتیدن چرخها را خواهند شنید.
پدرها برای کودکان خود برنمی‌گردند،
از شدّت ترس امید خود را از دست داده‌اند.
4زمان نابودی مردم فلسطین
و زمان قطع کمک به صور و صیدون فرا رسیده است.
من، خداوند، مردم فلسطین را
با همهٔ کسانی‌که از سواحل کریت آمده‌اند،
نابود خواهم کرد.
5مردم غزه به غم بزرگی گرفتارند،
و اهالی اشقلون در سکوت فرو رفته‌اند.
تا به کی باید مردم فلسطین سوگوار باشند؟
6شما فریادکنان خواهید گفت:
«ای شمشیر خداوند! تا کی به کُشت و کشتار ادامه می‌دهی؟
به غلاف خود بازگرد
و در آنجا آرام بگیر!
7امّا چگونه می‌تواند آرام بگیرد،
درحالی‌که کارش را هنوز تمام نکرده است؟
من به آن دستور داده‌ام، به اشقلون
و به مردمی که در ساحل دریا زندگی می‌کنند، حمله کند.»

دیدگاهتان را بنویسید