۳- محبت و کارهای خیرخاهانه
” اگر همۀ دارایی خود را بین فقیران تقسیم کنم و تن خویش به شعله‌های آتش بسپارم، امّا محبت نداشته باشم، هیچ سود نمی‌برم. ”
محبت از کارهای خیر خاهانه، بشارت و شهید شدن در راه خدا مهمتر است.
گرچند که بدون محبت واقعی نمی توان این کارها را کرد، ولی ما متاسفانه گاهی بعلت جلال و نشان دادن خودمان، به دیگران کمک می کنیم و گاهی برای رقابت با دیگران بشارت می دهیم.
مسیح گفت هر موقع خواستی مهمانی دهی شلان و مریضان و ذلیلان را دعوت کن چون آنها نمی توانند آنرا جبران کنند.
محبت واقعی این است. محبت واقعی آن است که فرانچسکو نشان داد که با اینکه ثروتمند بود برای خدمت بین جذامی ها رفت.
شهیدان نزد خدا جایگاهی عالی دارند، این حقیقتی کتاب مقدسی است ولی محبت از شهادت هم بالاتر است!
محبت بالا تر از اطلاعات مذهبی است، محبت بالاتر از مدارک دکترای الهیاتی است!
اگرچه داشتن اطلاعات کتاب مقدسی و سیستماتیک برای خدمت لازم است ولی محبت مهمتر است. ما گاهی کلیسا می آییم و تنها چیزهای جدید یاد می گیریم، ولی ما خوانده شده ایم که در محبت رشد کنیم. محبت ملاک شاگردی است.
مسیحی خوب از نظر من کسی است که پر از محبت نسبت به خدا، ایمانداران و حتی گناهکاران و بی ایمانان است.
۴- محبت و صبر:
” محبت بردبار و مهربان است. ”
محبت صبور است.
اگر به زندگی مردان خدا در کتاب مقدس نگاهی بیاندازیم می بینیم که اکثر آنها افراد صبور بودند.
نوح سالها در موعظه و ساخت کشتی در حالیکه احتمالا مسخره می شد صبر کرد.
ابراهیم برای تولد پسرش اسحاق صبر کرد. یعقوب برای ازدواج با دختر مورد علاقه اش صبر کرد.
یوسف سالها صبر کرد تا تحقق رویاهایش را دید.
داود سالها صبر کرد تا پادشاه شد. ایوب در مشکلات و مصیبت صبر کرد. شاگردان برای پری روح القدس صبر کردند. رسولان در جفاها صبر کردند.
اگر بخواهیم به محبت و صبر خود نمره دهیم چه نمره ای می دهیم؟ اگر خود را آدم پر محبتی می دانیم، آیا صبور هستیم؟ از خداوند بخواهیم که صبر و محبت خود را به ما بدهد.
۵- محبت و مهربانی:
مهربانی از ثمرات روح است و شخص پر محبت مهربانی را نه فقط در کلام بلکه در قلب و اعمال خود نشان می دهد.
مهربان کسی است که به نیازهای اطراف خود حساس است و هر کاری را برای خدمت به دیگران انجام می دهد. مهربان کسی است که دیگران از معاشرت با او احساس لذت می کنند.
