کتاب مقدس راجع به مصرف نوشیدنی های الکلی چه می گوید؟ آیا مصرف نوشیدنی الکلی برای یک ایماندار گناه است؟

جواب: آیات متعددی به ما سفارش می کنند که از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنیم ( لاویان فصل ۱۰ آیه ۹؛ اعداد فصل ۶ آیه ۳؛ تثنیه فصل ۲۹ آیه ۶؛ داوران فصل ۱۳ آیه های ۴، ۷، ۱۴؛ امثال فصل ۲۰ آیه ۱ و فصل ۳۱ آیه ۴؛ اشعیا فصل ۵ آیه های ۱۱ و ۲۲؛ اشعیا فصل ۲۴ آیه ۹؛ اشعیا فصل ۲۸ آیه ۷؛ اشعیا فصل ۲۹ آیه ۹؛ اشعیا فصل ۵۶ آیه ۱۲). با این وجود، کلام خدا لزوماً مسیحیان را از نوشیدن آبجو، شراب و سایر نوشیدنی های الکلی، منع نکرده است. در واقع، حتی برخی از آیات راجع به نوشیدن الکل با نگرش مثبت سخن گفته اند. جامعه فصل ۹ آیه ۷ به ما می گوید:” پس برو و نان خود را با لذت بخور و شراب خود را با شادی بنوش و بدان که این کار تو مورد قبول خداوند است”. در مزامیر فصل ۱۰۴ آیه های ۱۴ و ۱۵ می خوانیم که خداوند شراب را برای شاد بودن برای ما فراهم کرده است. عاموس فصل ۹ آیه ۱۴، نوشیدن شراب از باغ ها و تاکستان های خود را برکت خدا معرفی می کند. و یا در اشعیا فصل ۵۵ آیه ۱ ما را تشویق می کند ” بیایید شیر و شراب را بدون پول بخرید و بنوشید”.

مسیحیان ملزم شده اند که از مستی اجتناب کنند (افسسیان فصل ۵ آیه ۱۸). کتاب مقدس ، مستی و نتایج آن را محکوم می کند (امثال فصل ۲۳ آیه های ۲۹ تا ۳۵). همچنین به مسیحیان دستور داده شده که اجازه ندهند چیزی بر آنها تسلط یابد (اول قرنتیان فصل ۶ آیه ۱۲؛ دوم پطرس فصل ۲ آیه ۱۹). کلام خدا همچنین هر کاری را که باعث لغزش و احساس گناه سایر مسیحیان شود، ممنوع می کند ( اول قرنتیان فصل ۸ آیه های ۹ تا ۱۳) با توجه به اصول بیان شده، برای هر یک از مسیحیان گفتن اینکه با مصرف الکل باعث جلال خدا می شوند، سخت خواهد شد. (اول قرنتیان فصل ۱۰ آیه ۳۱).

مسیح آب را به شراب تبدیل نمود. به نظر می رسد که شاید او نیز در مواقعی شراب نوشیده است (یوحنا فصل ۲ آیه های ۱ تا ۱۱؛ متی فصل ۲۶ آیه ۲۹). در زمان عهد جدید، آب اشامیدنی آنچنان پاک و تمیز نبود. آب، آلوده به ویروس ها، باکتری ها و دیگر میکروب ها بود. این امر در کشورهای جهان سوم امروزی نیز مصداق دارد. در نتیجه مردم گاهی شراب ( آب انگور) — که احتمالا کمتر آلوده بوده است — را می نوشیدند. در اول تیموتائوس فصل ۵ آیه ۲۳ پولس یه تیموتائوس می گوید که کمتر آب بنوشد (که احتمالا مشکلات گوارشی او نیز به همین دلیل بود) و به جای آن بیشتر شراب بنوشد. کلمۀ یونانی، که در کتاب مقدس برای شراب بکار رفته است، همان کلمه ای است که در زندگی روزمره به شراب اطلاق می شد. در آن روزگار نیز شراب تخمیر می شد اما نه تا اندازه ای که امروز تخمیر می شود. شاید صحیح نباشد که بگوییم صرفاً آب انگور بوده است اما نمی توانیم آن را معادل شراب های امروزی نیز قلمداد کنیم. بازهم تأکید میکنم که کلام خدا مسیحیان را از نوشیدن آبجو، شراب و سایر نوشیدنی های الکلی، منع نکرده است. خود الکل به تنهایی گناه آلود نیست، اما ایمانداران باید از مستی و اعتیاد به الکل مطلقاً دوری نمایند (افسسیان فصل ۵ آیه ۱۸؛ اول قرنتیان فصل ۶ آیه ۱۲). نوشیدن مشروبات الکلی به مقدار کم، مضر و اعتیاد آور نیست. در واقع برخی از پزشکان نوشیدن مقدار کمی شراب قرمز را به خاطر فوایدی که برای قلب دارد، توصیه می کنند. مصرف مقدار کم الکل، بخشی از آزادیهای مسیحیت می باشد. اما مستی و اعتیاد به الکل، گناه است. با همه این وجود، به علت نگرانی های بیان شده در کتاب مقدس راجع به نوشیدن مشروبات الکلی، به دلیل اینکه احتمال وسوسه شدن برای نوشیدن بیشتر بسیار زیاد است، به دلیل اینکه ممکن است باعث لغزش و یا احساس گناه دیگران شود، بنابراین بهترین کار برای مسیحیان این است که از مصرف نوشیدنی های الکلی پرهیز کنند.

منبع: www.gotquestions.org