هوشع اسرائیل را به توبه دعوت می‌کند
1ای اسرائیل، به سوی خداوند خدایت بازگرد، زیرا گناهانت باعث لغزش تو شده‌اند.2به سوی خداوند بازگردید و بگذارید تا این دعا هدیه‌‌ای برای او باشد: «همهٔ گناهان ما را ببخش و دعای ما را بپذیر و ما تو را همان‌گونه که قول داده‌ایم، ستایش خواهیم کرد. 3آشوری‌‌ها هرگز ما را نجات نخواهند داد و اسبهای جنگی نمی‌‌توانند از ما محافظت کنند. ما هرگز به بُتها نخواهیم گفت که آنها خدایان ما هستند. ای خداوند، به کسانی‌که به جز تو کسی را ندارند رحم کن.»
وعدهٔ خدا برای حیات تازهٔ اسرائیل
4خداوند می‌فرماید:
«من قوم خود را به سوی خود بازمی‌گردانم.
آنها را از صمیم قلب دوست خواهم داشت،
دیگر از ایشان خشمگین نیستم.
5من برای بنی‌اسرائیل،
چون باران در بیابان خواهم بود.
ایشان چون گُل شکوفا خواهند شد،
چون درختان سدر لبنان، با استحکام، ریشه خواهند دواند.
6با جوانه‌های تازه، زنده
و چون درخت زیتون زیبا خواهند شد.
همچون درختان سدر لبنان
عطرآگین خواهند گشت.
7بار دیگر تحت حفاظت من خواهند زیست.
محصولات غلّه خواهند کاشت
و چون تاکستان بارور خواهند گردید،
چون شراب لبنان مشهور خواهند شد.
8مردم افرایم دیگر با بتها سروکاری نخواهند داشت
و من دعاهای آنها را خواهم شنید.
من از آنها مثل یک درخت همیشه‌بهار مراقبت خواهم کرد.
من منشاء تمام برکات آنها هستم.»
خاتمه
9کسانی‌که دانا و خردمند هستند معنی این سخنان را درک می‌کنند و آنهایی که صاحب دانش و بینش هستند گوش می‌دهند، زیرا راههای خداوند راست است و مردمان صادق و نیک آن راهها را می‌پیمایند، امّا اشخاص خطاکار می‌لغزند و می‌افتند.