۱. ثمره و نتیجۀ خدمات بشارتی به خدا بستگی دارد و از خدا سرچشمه می‌گیرد نه از انسان. «من کاشتم و اَپُلس آبیاری کرد، لکن خدا نموّ می‌بخشید. لهذا نه کارنده چیزی است و نه آب‌دهنده بلکه خدای رویاننده» (اول قرنتیان ۳:۶-۷). 
🍀
۲. نقش و تکلیف ما این است که انجیل را با امانت و وفاداری بشارت دهیم و نتیجه را به خدا بسپاریم و برای ثمر دادن آن بشارت به خدا اعتماد کنیم. «و الحال این را می‌دانم که جمیع شما که در میان شما گشته و به ملکوت خدا موعظه کرده‌ام دیگر روی مرا نخواهید دید. پس امروز از شما گواهی می‌طلبم که من از خون همه بری هستم، زیرا که از اعلام نمودن شما به تمامی ارادۀ خدا کوتاهی نکردم» (اعمال رسولان ۲۰:۲۵-۲۷). 
🌱
۳. بنابراین، موفقیت اصیل و واقعی در خدمات بشارتی با امین و وفادار بودن به تکلیف و رسالتی که بر عهده گرفته‌ایم سنجیده می‌شود. معیار موفقیت یک خدمت بشارتی این نیست که الزاماً ثمره و نتیجۀ آن همان لحظه به چشممان بیاید. «هر کسی ما را چون خُدّام مسیح و وکلای اسرار خدا بشمارد و دیگر در وکلا بازپرس می‌شود که هر یکی امین باشد» (اول قرنتیان ۴:۱-۲). 
🌿
۴. جوهرۀ خدمات بشارتی به ایمان تکیه دارد. «زیرا که به ایمان رفتار می‌کنیم نه به دیدار» (دوم قرنتیان ۵:۷). اگر تلاش کنیم مدام در پی سنجش و ارزیابی نتیجۀ خدمات بشارتی باشیم، گویی فقط با نگاه به ظاهر در این خدمت پیش می‌رویم (به دیدار نه به ایمان). 
🍃
🌿 آسان نیست که امین و وفادار بودن و امین و وفادار ماندن در خدمات بشارتی را معیار سنجش موفقیت در آن خدمت به حساب آوریم، زیرا چنین تعریفی از موفقیت مستلزم آن است که تمام و کمال و بی‌چون و چرا وابسته و متکی به خدا باشیم.
