گفت: «من تمامی احسان خود را پیش روی تو می‌گذرانم و نام یهوه را پیش روی تو ندا می‌کنم، و رأفت می‌کنم بر هر که رئوف هستم و رحمت خواهم کرد بر هر که رحیم هستم.» ( خروج فصل ۳۳ آیه ۱۹)
مفهوم این آیه
خواست و اراده خدا متعلق به خود اوست و هیچ انسانی قادر نیست بر آن فائق آید. و هیچ کسی نمی‌تواند خدا را برای نشان دادن رحمت و فیض مورد داوری قرار دهد. انگیزه خدا متعلق به خود خداست و بطور حتم همه آنها خوب و نیکو هستند. ما چقدر باید شاکر باشیم وقتی متوجه می‌شویم که بر اساس همین رافت و رحمت خداست که فدیه شده‌ایم. پس ای تمامی ایمانداران بیایید شاد باشیم که هیچ یک از ما شایسته نبودیم اما خدا بر اساس کثرت فیض خود، یک چنین حیات جاودانی را به ما عطا کرد.
منبع: رازگاه
