خداوند اَدوم را مجازات میکند
1این است نبوّت عوبدیا دربارهٔ اَدوم:
«شنیدم که خداوند متعال
قاصدى نزد ملّتها فرستاده است که مىگوید:
‘آماده شوید تا به جنگ با اَدوم برویم!’»
2خداوند علیه اَدوم مىفرماید:
«من تو را در بین ملّتها خوار و ذلیل مىسازم.
3تکبّر تو، تو را فریب داده است،
زیرا که چون بر صخرههاى بلند ساکن هستى
و مسکنت بر فراز کوههاست، به خود مىبالى و مىگویى:
‘کیست که بتواند دست دراز کند
و مرا پایین آورد؟’
4اگر مانند عقاب بر فراز آسمان پرواز کنى
و آشیانهات را در بین ستارگان بسازى،
من تو را فرود مىآورم.
5«اگر دزدى در شب به خانهاى وارد شود،
فقط چیزى را مىبرد که به آن نیاز دارد،
اگر انگورچین براى چیدن انگور بیاید،
مقدارى از انگور را بجا مىگذارد،
امّا دشمنان تو، تو را بکلّی نیست و نابود مىکنند.
6اى فرزند عیسو، وقتى دشمنانت بیایند، تمام ثروت تو را به یغما مىبرند.
7متّحدانت به تو خیانت کردند
و تو را از سرزمینت بیرون راندند.
کسانیکه با تو در صلح بودند بر تو غلبه کردند
و دوستانى که نمک تو را خوردند برایت دام گستردند و مىگویند:
‘کجاست آنهمه عقل و هوش او؟’»
8خداوند مىفرماید: «در آن روز اَدوم را مجازات مىکنم.
تمام اشخاص دانا را در سرزمینش نابود مىسازم
و همهٔ حکیمانش را از بین مىبرم.
9جنگجویان شجاع تیمان هراسان مىشوند
و تمام سربازان اَدوم کشته خواهند شد.
دلایل مجازات اَدوم
10«بهخاطر ظلمى که در حق برادرانت،
یعنى فرزندان یعقوب کردى
با رسوایى براى همیشه نابود مىشوى.
11روزى که دشمنان، دروازههاى آنها را شکستند
و بیگانگان، مال و دارایى اورشلیم را
بین خود تقسیم کردند و با خود بردند،
تو مانند بیگانهای ایستادى و تماشا کردى.
12تو نمىبایست از بدبختى برادرانت خوشحال مىشدى،
نمىبایست در روز مصیبت آنها شادی مىکردى
و در هنگام غم و اندوه به آنها مىخندیدى.
13تو نمىبایست در روز سختى قوم من
به شهر آنها داخل مىشدى
و در زمان مصیبت آنها ثروتشان را تاراج مىکردى
و از غم آنها شاد مىشدى.
14تو نمىبایست بر سر چهار راهها مىایستادى
تا آنهایى را که میخواستند فرار کنند بگیری.
نمىبایست در روز مصیبت
آنها را به دست دشمنان تسلیم مىکردى.
مجازات قومها
15«من، خداوند بزودى تمام قومها را مجازات مىکنم.
اى اَدوم، طبق رفتار خودت با تو رفتار مىکنم.
هرچه کردهاى به سر خودت خواهم آورد.
16قوم من جام تلخ مجازات را
بر روى کوه مقدّس نوشیده است.
اقوام دیگر نیز آن را خواهند نوشید،
حتّى تلختر از آن را؛
آنها، آن را مىنوشند و از بین مىروند.
پیروزى اسرائیل
17«امّا در کوه صهیون عدّهاى نجات خواهند یافت
و آنجا مکان مقدّس خواهد شد
و فرزندان یعقوب مالک آن زمینى
که میراث آنهاست خواهند گردید.
18خاندان یعقوب و یوسف مانند آتشی خواهند بود
که خاندان عیسو را مانند کاه خواهند سوزانید
و نابود خواهند کرد.
هیچکدام از نسل عیسو زنده نخواهند ماند
این را خداوند فرموده است.
19«مردم از جنوب یهودا، اَدوم را تصرّف خواهند کرد.
اهالى دشتهای غربى، سرزمین فلسطین را اشغال خواهند کرد،
قوم اسرائیل، سرزمین افرایم و سامره را
و طایفهٔ بنیامین، جلعاد را تصرّف خواهند کرد.
20تبعید شدگان از شمال اسرائیل برمىگردند
و فینیقیه را تا صرفه در قسمت شمال متصرّف مىشوند.
تبعیدشدگان اورشلیم، که در آسیاى صغیر به سر مىبرند،
به وطن خود بازخواهند گشت و شهرهاى جنوب یهودا را خواهند گرفت.
21پیروزمندان اورشلیم بر اَدوم حکومت مىکنند
و خداوند پادشاه ایشان خواهد بود.»