داوران Judges
کتاب داوران از جمله کتابهای تاریخی عهد قدیم است که از ۲۱ فصل و ۶۱۸ آیه تشکیل شده و وصف حال وقایعی است که بدنبال مرگ یوشع رخ داده است؛ این وقایع تقریبا طی دورهای در حدود سیصد سال و مابین قرن چهارده و یازده قبل از میلاد به وقوع پیوسته است. نام این کتاب برگرفته از نام رهبران اسرائیل است که در طی این دوران، داوران نامیده میشدند. آنها مردانی بودند که بوسیله خداوند انتخاب میشدند تا قوم را در زمانهای بحرانی رهبری کنند، البته در میان ایشان یک زن نیز وجود داشت. خداوند از آنها استفاده میکرد تا داوری خود را بر دشمنان اسرائیل نازل بسازد و یکی دیگر از وظایف ایشان، بررسی و حل اختلافات و مشاجرات در میان قوم اسرائیل بود.
نویسنده
نویسنده کتاب داوران ناشناخته است؛ بعضی از محققین کتاب مقدّس بر این باورند که این کتاب بوسیله سموئیل جمع آوری شده است. این کتاب تقریبا اندک زمانی پس از برقرار شدن رژیم سلطنتی در اسرائیل به نگارش درآمده است.
متن این کتاب هیچ نشانه‌ای جهت شناسایی نویسنده به دست نمی‌دهد. اما یهودیان بطور سنتی سموئیل را نویسنده این کتاب می‌دانند. سموئیل آخرین داوری بود که توسط خداوند جهت رهبری قوم اسرائیل برگزیده شد، او یکی از رهبران ویژه و استثنایی بود که خداوند در این دوران برای نجات قوم اسرائیل منتصب کرد. مسئولیت داوران صرفا رسیدگی به امور داخلی و اجتماعی نبود بلکه شامل امور نظامی نیز می‌شد.
با استناد به این آیه ”و در آن ایام در اسرائیل پادشاهی نبود.‟ (۱۷: ۶)، نویسنده این کتاب بطور یقین در دوران اولیه ایجاد رژیم سلطنتی زندگی می‌کرده است و با مقایسه با اتفاقات رخ داده در این دوران و رویدادهای دوران نگارش کتاب، این کتاب قبل از به سلطنت رسیدن داود به نگارش درآمده است (۱۰۰۴ قبل از میلاد)؛ و داود را نیز سموئیل جهت پادشاهی مسح نموده است، از اینرو یهودیان سموئیل را نویسنده کتاب داوران می‌دانند.
موضوع
موضوع اصلی کتاب داوران ارتداد و انحطاط روحانی اسرائیلیها بدنبال اطمینان از تایید مجدد عهد در شکیم است (یوشع ۲۴: ۱-۲۷). عهد با خدا همان چیزی بود که اسرائیلیها را به عنوان یک قوم، گرد هم آورده و متحد میساخت. خداوند در ابتدا این عهد را با ابراهیم (پیدایش ۱۲: ۱-۳؛ ۱۵: ۱۸-۲۱)، و سپس در کوه سینا با کل قوم اسرائیل برقرار ساخت (خروج ۲۴: ۱-۸). اسرائیلیها در تحت رهبری یوشع، التزام خود به عهد را حفظ کردند و در نتیجه خداوند آنها را برکت داده و قبایل کنعانی را در مقابل آنها بیرون راند (لاویان ۲۶: ۳-۱۳). و خداوند اسرائیلیها را در این سرزمین جدید اسکان داد.
اما اسرائیلیها پس از مرگ یوشع و رؤسایی که با او خدمت میکردند (یوشع ۲۴: ۳۱)، شروع به پرستش خدایان کنعانی کردند و عهد خود با خداوند را شکستند. و در نتیجه خداوند آنها را مجازات نمود، درست همانطور که قبلا به آنها هشدار داده بود که چنین خواهد کرد (لاویان ۲۶: ۱۴-۳۹).
مدت زمان تاریخی
رویدادهای این کتب پهنه جغرافیایی کل سرزمین اسرائیل را در بر گرفته و تقریبا در تمام شهرها، و شهرستانها، و میدانهای جنگ به وقوع می‌پیوندد. برخی از محققان بر این باورند که برخی از این داوران بطور همزمان در دو منطقه جغرافیایی متفاوت حکومت میکردند.
تلاش برای محاسبه دقیق زمان تحت پوشش این دوران بی نتیجه خواهد بود. اما از آنجایی که این کتاب بعد از مرگ یوشع شروع شده و سالهای پایانی آن همزمان با ورود سموئیل به صحنه است می‌توان نتیجه گرفت که این کتاب مدت زمانی در حدود ۳۰۰ سال را در بر می‌گیرد.
منبع: رازگاه
