اول پادشاهان First Kings
کتاب اول پادشاهان که از جمله کتابهای تاریخی عهد قدیم است از ۲۲ فصل و ۸۱۶ آیه تشکیل شده و همانا ادامه و دنباله کتابهای سموئیل است. این کتاب در بر گیرنده تاریخ رژیم سلطنتی اسرائیل از آغاز سلطنت سلیمان در حدود سال ۹۷۰ قبل از میلاد تا سقوط اورشلیم در سال ۵۸۶ قبل از میلاد است. در اصل کتابهای اول و دوم پادشاهان به عنوان یک کتاب واحد نوشته شده است.
کتاب اول پادشاهان ادامه روایت سلطنت در اسرائیل و حضور و هدایت خداوند از طریق انبیاست. پس از مرگ داود، پسرش سلیمان به سلطنت میرسد، اما اتحاد بین طوایف اسرائیل تا زمان سلطنت او دوام می‌آورد. این کتاب به بررسی چگونگی واکنش هر پادشاه در اسرائیل و یهودا پس از فرا خوانده شدن توسط خداوند می‌پردازد؛ که البته در اغلب مواقع از پیروی خداوند سرپیچی می‌کنند.
مسیر تاریخی
کتاب اول پادشاهان تا حدودی بدون هیچ دلیل خاصی با مرگ اَخاب پادشاه شمالی اسرائیل (۲۲: ۳۷) و مرگ یهُوْشافاط پادشاه جنوبی اسرائیل (۲۲: ۵۰) به پایان میرسد.
کتابهای اول و دوم پادشاهان در طی تبعید بابلیها نوشته شده است. پادشاهی شمالی (اسرائیل) در سال ۷۲۲ قبل از میلاد به دست آشوریها سقوط میکند، اما پادشاهی جنوبی (یهودا) ۱۳۶ سال دیگر همچنان به حیات خود قبل از سقوط بدست بابلیها ادامه میدهد.
کتاب اول پادشاهان با مرگ داود پادشاه در حدود سال ۹۷۰ قبل از میلاد و با آغاز سلطنت سلیمان، پسر داود شروع می‌شود. روی آوردن سلیمان به سایر خدایان و عدم وفاداری به خداوند در مراحل بعدی زندگیش، صحنه را به طور کلی برای ارتداد و گناه در میان مردم آماده کرد. سیاست سختگیرانه رَحُبْعام پسر و جانشین سلیمان سبب شد تا طوایف شمالی از سایر طوایف جدا شده و کشور اسرائیل به دو قسمت تقسیم شود. طوایف شمالی به نام اسرائیل و سایر طوایف جنوبی به نام یهودا شناخته می‌شدند.
این کتاب ساخت و ساز معبد در اورشلیم را به تصویر کشیده و بازگو کننده پرستش و عبادت مقتضی و درست است. خداوند محبت و وفاداری خود به قومش را با فرستادن انبیایی چون ایلیا نشان میدهد که برای هشدار به قوم، جهت عدم پرستش خدایان بیگانه برگزیده شده بودند.
نویسنده
کتابهای اول و دوم پادشاهان در ابتدا بصورت یک کتاب واحد و همانند الباقی کتابهای عهد قدیم در اصل به زبان عبری نوشته شده است. افرادی که در ترجمه کتاب عهد قدیم به زبان یونانی نقش داشتند این کتاب را به دو بخش تقسیم کردند.
مؤلف از تعدادی اسناد تاریخی استفاده کرده تا بتواند این کتاب تاریخی را به رشته تحریر درآورد (۱۱: ۴۱؛ ۱۴: ۱۹، ۲۹). اما این امکان نیز وجود دارد که نویسنده از یک کار قبلی نسخه برداری کرده باشد.
نویسنده این کتاب بطور یقین معلوم نیست. اما بر اساس نظریه برخی از مفسرین کتاب مقدس، از آنجا که کل این کتاب شامل یک دوره زمانی بیش از چهار صد سال را پوشش میدهد و نیاز به گرد آوری منابع زیادی جهت تالیف این اثر وجود دارد؛ پس این کتاب احتمالا می‌تواند توسط عزرا، حزقیال، و یا ارمیا نوشته شده باشد. شواهد خاصی از قبیل: سبکهای ادبی، زمینه‌های موجود در کتاب، و ماهیت منابع مورد استفاده، بیشتر نشان از یک مؤلف یا نویسنده و نه چندین نویسنده دارد. بر اساس شواهد موجود، مؤلف این اثر را در طی دوران تبیعد در بابل به نگارش درآورده است. اما این اثر را تا زمان آزادی یهُویاکین از زندان بابلیها پس از ۳۷ سال و در ۵۶۰ قبل از میلاد، تکمیل نکرده است. به احتمال زیاد این اثر در طی بیست سال پس از آزادی یهویاکین به انجام رسیده است.
در کل نویسنده یک هدف روشن از تالیف کتابهای اول و دوم پادشاهان دارد. او نه تنها وقایع تاریخی را ثبت میکند، بلکه همچنین نقاط برجسته این وقایع را توضیح میدهد.
منبع: رازگاه
