الهیات جایگزینی اساساً تعلیم می دهد که کلیسا جانشین اسرائیل در نقشه خدا شده است. طرفداران الهیات جایگزینی باور دارند که یهودیان دیگر قوم برگزیده خدا نیستند، و خدا در آینده برنامه خاصی برای ملت اسرائیل ندارد. تمام دیدگاههای متفاوت در خصوص رابطه بین کلیسا و اسرائیل می تواند در دو دسته تقسیم شود: یا کلیسا ادامه اسرائیل است (الهیات جایگزینی/الهیات عهد)، یا کلیسا کاملاً از اسرائیل متمایز و متفاوت است (دیسپِنسِیشنالیسم/ پیشاهزاره ای).
الهیات جایگزینی تعلیم می دهد که کلیسا جایگزین اسرائیل شده است و بسیاری از وعده هایی که در کتاب مقدس به اسرائیل داده شده در کلیسای مسیحی و نه در اسرائیل محقق می شود. بنابراین، پیشگویی های کتاب مقدس درباره برکت و احیای اسرائیل در سرزمین موعود به صورت تمثیلی و روحانی به وعده های برکت خدا برای کلیسا تفسیر می شود. مشکلات عمده ای در این دیدگاه وجود دارد، نظیر ادامه حیات قوم یهود در طول قرون و به خصوص احیای جایگاه امروزی اسرائیل. اگر اسرائیل توسط خدا محکوم شده است، و آینده ای برای قوم یهود وجود ندارد، چگونه می توانیم احیای مافوق طبیعی قوم یهود را در ۲۰۰۰ سال گذشته علی رغم تلاشهای بسیار برای نابودی آن توضیح دهیم؟ چطور توضیح می دهیم که چرا و چگونه اسرائیل که برای ۱۹۰۰ سال به عنوان یک ملت وجود نداشت در قرن بیستم به عنوان یک ملت دوباره پدیدار شد؟
این دیدگاه که اسرائیل و کلیسا متفاوت هستند، به روشنی در عهد جدید تعلیم داده شده است. به زبان کتاب مقدسی، کلیسا کاملاً متفاوت و متمایز از اسرائیل است، و این دو هرگز قرار نیست که با هم درآمیخته شوند یا به جای یکدیگر به کار روند. ما از کتاب مقدس می آموزیم که کلیسا کاملاً خلقتی تازه است که در روز پنطیکاست متولد می شود و تا زمانی که در رویداد ربوده شدن به آسمان برده شود، ادامه خواهد داشت (افسسیان فصل ۱ آیه های ۹ تا ۱۱؛ اول تسالونیکیان فصل ۴ آیه های ۱۳ تا ۱۷). کلیسا ارتباطی با لعنت ها و برکات اسرائیل ندارد. عهدها، قول ها، و هشدارها فقط برای اسرائیل اعتبار دارند. اسرائیل به طور موقت در طی ۲۰۰۰ سال پراکندگی در برنامه خدا کنار گذاشته شده است (نگاه کنید به رومیان فصل ۱۱).
بعد از رویداد ربوده شدن (اول تسالونیکیان فصل ۴ آیه های ۱۳ تا ۱۸)، خدا اسرائیل را به عنوان کانون اصلی نقشه اش احیا خواهد کرد. اولین رویداد در این زمان، دوره عذاب سخت است (مکاشفه فصل های ۶ تا ۱۹). جهان به خاطر رد کردن مسیح داوری می شود و در عین حال، اسرائیل از طریق آزمایش های دوره عذاب سخت برای آمدن دوباره مسیح آماده می شود. آنگاه وقتی مسیح به زمین بازگردد، اسرائیل در پایان دوره عذاب سخت ، آماده پذیرش او خواهد شد. بازمانده اسرائیل که از مصیبت جان سالم به در ببرد، نجات خواهد یافت، و مسیح پادشاهی اش را بر زمین برقرار خواهد کرد و اورشلیم پایتخت آن خواهد بود. همراه با سلطنت مسیح به عنوان پادشاه، اسرائیل ملت پیشتاز خواهد بود و نمایندگان تمام ملتها به اورشلیم خواهند آمد و عیسی مسیح پادشاه را پرستش و اکرام خواهد کرند. کلیسا با مسیح باز خواهد گشت و با او برای مدت ۱۰۰۰ سال سلطنت خواهد کرد (مکاشفه فصل ۲۰ آیه های ۱ تا ۵).
هم عهد عتیق و هم عهد جدید از پیشاهزاره گرایی/ دیسپِنسِیشنالیسمی از نقشه خدا برای اسرائیل حمایت می کند. با این حال، قویترین پشتیبانی برای پیشاهزاره گرایی در آموزش واضح مکاشفه فصل ۲۰ آیه های ۱ تا ۷ یافت می شود که شش بار می گوید که پادشاهی مسیح ۱۰۰۰ سال به طول خواهد انجامید. خداوند پس از دوره عذاب سخت باز خواهد گشت و پادشاهی اش را به همراه ملت اسرائیل برقرار خواهد کرد، مسیح بر تمام زمین سلطنت خواهد کرد، و اسرائیل رهبر ملتها خواهد بود. کلیسا به مدت ۱۰۰۰ سال با مسیح سلطنت خواهد کرد. کلیسا جایگزین اسرائیل در نقشه خدا نشده است. هرچند که خدا توجه اش را در دوره لطف اساساً بر کلیسا متمرکز کرده، اما خدا اسرائیل را فراموش نکرده و روزی اسرائیل را به آن جایگاهی که به عنوان ملت برگزیده اش منظور داشته، بر خواهد گرداند (رومیان فصل ۱۱).
