نزول روح‌القدس
۱وقتی روز پنتیکاست رسید، همهٔ ایمانداران با هم در یکجا جمع بودند. ۲ناگهان صدایی شبیه وزش باد شدید از آسمان آمد و تمام خانه‌ای را که در آن نشسته بودند، پر ساخت. ۳در برابر چشم آنان زبانه‌هایی مانند زبانه‌های آتش ظاهر شد، که از یکدیگر جدا گشته و بر هر یک از آنان قرار گرفت.۴همه از روح‌القدس پر گشتند و به طوری که روح به ایشان قدرت بیان بخشید، به زبانهای دیگر شروع به صحبت کردند. ۵در آن زمان یهودیان خداپرست از جمیع ملل زیر آسمان، در اورشلیم اقامت داشتند. ۶وقتی آن صدا به گوش رسید، جمعیّت گرد آمدند و چون هرکس به زبان خود سخنان ایمانداران را شنید، همه غرق حیرت شدند ۷و در کمال تعجّب اظهار داشتند: «مگر همهٔ این کسانی‌که صحبت می‌کنند جلیلی نیستند؟ ۸پس چطور است که هر یک از ما پیام آنان را به زبان خودمان می‌شنویم؟ ۹ما که از پارتیان و مادیان و عیلامیان و اهالی بین‌النهرین و یهودیه و کپدوکیه و پنطس و استان آسیا ۱۰و فریجیه و پمفلیه و مصر و نواحی لیبی که متّصل به قیروان است و زائران رومی، ۱۱هم یهودیان و هم آنانی که دین یهود را پذیرفته‌‌اند، و اهالی کریت و عربستان هستیم، شرح کارهای بزرگ خدا را به زبان خودمان می‌شنویم.» ۱۲همه حیران و سرگردان به یکدیگر می‌گفتند: «یعنی چه؟» ۱۳امّا بعضی مسخره‌کنان می‌گفتند: «اینها از شراب تازه مست شده‌اند.»
پیام پطرس
۱۴امّا پطرس با آن یازده رسول برخاست و صدای خود را بلند کرد و خطاب به جماعت گفت: «ای یهودیان و ای ساکنان اورشلیم، توجّه کنید: بدانید و آگاه باشید که ۱۵برخلاف تصوّر شما، این مردان مست نیستند؛ زیرا اکنون ساعت نُه صبح است. ۱۶بلکه این همان چیزی است که یوئیل نبی گفت:
۱۷‘خدا می‌فرماید در زمان آخر چنین خواهم کرد:
از روح خود بر همهٔ مردم فرو خواهم ریخت
و پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد
و جوانان شما رؤیاها
و پیران شما خوابها خواهند دید.
۱۸آری، حتّی بر غلامان و کنیزان خود
در آن روزها از روح خود فرو خواهم ریخت
و ایشان نبوّت خواهند کرد.
۱۹و در آسمان شگفتی‌ها
و بر روی زمین نشانه‌هایی ظاهر خواهم نمود،
یعنی خون، آتش و دود غلیظ.
۲۰پیش از آمدن آن روز بزرگ و پر شکوه خداوند،
خورشید تاریک خواهد شد
و ماه رنگ خون خواهد گرفت
۲۱↵ و چنان خواهد شد که هرکه نام خداوند را بخواند نجات خواهد یافت.’
۲۲«ای مردان اسرائیلی به این سخنان گوش دهید. عیسای ناصری مردی بود، که مأموریتش از جانب خدا به وسیلهٔ معجزات و شگفتی‌ها و نشانه‌هایی که خدا توسط او در میان شما انجام داد، به ثبوت رسید، همان طوری که خود شما خوب می‌دانید. ۲۳شما این مرد را، که بر طبق نقشه و پیشدانی خدا به دست شما تسلیم شد، به وسیلهٔ کفار به صلیب میخکوب کردید و کشتید. ۲۴امّا خدا او را زنده کرد و از عذاب مرگ رهایی داد. زیرا محال بود، مرگ بتواند او را در چنگ خود نگه دارد.۲۵داوود دربارهٔ او می‌فرماید:
‘خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دیدم
زیرا او در دست راست من است تا لغزش نخورم.
۲۶به این سبب دلم مسرور گردید
و زبانم از شادمانی فریاد می‌کرد
و بدن فانی من در امید ساکن خواهد شد،
۲۷از آن‌رو که جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی کرد
و نمی‌گذاری که بندهٔ امین تو فساد را ببیند.
۲۸تو راههای حیات را به من شناسانیده‌ای
و با حضور خود مرا از شادمانی پر خواهی کرد.’
۲۹«ای برادران دربارهٔ جدّ ما داوود صریحاً باید بگویم که او نه فقط مرد و به خاک سپرده شد، بلکه آرامگاه او نیز تا به امروز در میان ما باقی است. ۳۰و چون او نبی بود و می‌دانست که خدا برای او سوگند یاد کرده است، که از نسل او یک نفر را بر تخت سلطنت بنشاند، ۳۱از قبل، رستاخیز مسیح را پیش‌بینی نموده دربارهٔ آن گفت:
‘او در دنیای مردگان ترک نشد
و جسد او هرگز فاسد نگردید.’
۳۲خدا همین عیسی را پس از مرگ زنده کرد و همهٔ ما بر آن گواه هستیم. ۳۳حال که عیسی به دست راست خدا بالا برده شده است، روح‌القدس موعود را از پدر یافته و به ما افاضه کرده است، شما این چیزها را می‌بینید و می‌شنوید. ۳۴زیرا داوود به عالم بالا صعود نکرد امّا خود او می‌گوید:
‘خداوند به خداوند من گفت:
به دست راست من بنشین
۳۵تا دشمنانت را زیر پای تو اندازم.’
۳۶«پس ای جمیع قوم اسرائیل، یقین بدانید که خدا این عیسی را که شما مصلوب کردید، خداوند و مسیح کرده است.»
۳۷وقتی آنها این را شنیدند دلهایشان جریحه‌دار شد و از پطرس و سایر رسولان پرسیدند: «ای برادران، تکلیف ما چیست؟»
۳۸پطرس به ایشان گفت: «توبه کنید و هر یک از شما برای آمرزش گناهانتان به نام عیسی مسیح غسل تعمید بگیرید که روح‌القدس یعنی عطیهٔ خدا را خواهید یافت، ۳۹زیرا این وعده برای شما و فرزندان شما و برای کسانی است که دور هستند، یعنی هرکه خداوند، خدای ما او را بخواند.»
۴۰پطرس با سخنان بسیار دیگر شهادت می‌داد و آنان را ترغیب می‌کرد و می‌گفت: «خود را از این اشخاص نادرست برهانید.» ۴۱پس کسانی‌که پیام او را پذیرفتند تعمید یافتند و در همان روز در حدود سه هزار نفر به ایشان پیوستند. ۴۲آنان همیشه وقت خود را با شنیدن تعالیم رسولان و مشارکت ایماندارن و پاره کردن نان و دعا می‌گذرانیدند.
روش زندگی ایمانداران
۴۳در اثر عجایب و نشانه‌های بسیاری که توسط رسولان به عمل می‌آمد، خوف الهی برهمه چیره شده بود. ۴۴تمام ایمانداران با هم متّحد و در همه‌چیز شریک بودند. ۴۵مال و دارایی خود را می‌فروختند و نسبت به احتیاج هرکس بین خود تقسیم می‌کردند. ۴۶آنان هر روز در معبد بزرگ دور هم جمع می‌شدند و در خانه‌های خود نان را پاره می‌کردند و با دلخوشی و صمیمیّت با هم غذا می‌خوردند. ۴۷خدا را حمد می‌کردند و مورد احترام همهٔ مردم بودند و خداوند هر روز کسانی را که نجات می‌یافتند، به جمع ایشان می‌افزود.