قسمت نهم
پس ما چگونه رستگار گردیم، اگر از چنین نجاتی عظیم غافل باشیم ؟ که:
الف ) “در ابتدا تکلم به آن از خداوند ( مسیح ) بود.”
ب) “و بعد کسانی که (رسولان) شنیدند (از عیسی مسیح)، بر ما ثابت گردانیدند؛”
“درحالتی که خدا نیز با ایشان شهادت می داد به آیات و معجزات و انواع قوات و عطایای روح القدس برحسب اراده خود.”
توجه کنید که این در آیه ۴۴: خداوند رسولان را توسط نشانه ها، عجایب، معجزات و عطایا شاهد خود قرار داد. خداوند از نسل آینده مسیحیان توسط نشانه ها و غیره شاهد خود برای مسیخیان دیگر قرار نداد به جز رسولان.
آیه ۳۳ : رسولان پیام رستگاری مسیح را برای نسل آینده تصدیق کردند چرا که طی سه سال خدمت مسیح شنونده او بودند. نسل آینده هیچ گاه از طریق نشانه ها و غیره پیام مسیح را تصدیق ننمودند.
سوال: خداوند چه موقع رسولان را توسط نشانه ها و آیات، شاهد خود قرار داد؟ پاسخ : در ابتدا، نه همیشه.
همگی افعال یونانی به کار برده شده در عبرانیان۲: ۳-۴ نوعی از زمان گذشته (aoristt) هستند که از کامل شدن فعل در زمان گذشته و تکرار نشدن آن در آینده حکایت دارند.
پطرس به این نشانه ها، معجزات و زبانهای محدود به دوره ابتدایی در اعمال رسولان۱۱ :۱۵۵ اشاره می کند آنجایی که عطیه زبانها در خانه کرنیلیوس را نه یک اتفاق معمول و روزمره بلکه مشابه عطیه زبانی که آخرین بار در روز پنطیکاست رخ داد، توصیف می کند. “و چون شروع به سخن گفتن کردم، روح القدس بر ایشان نازل شد، همچنانکه نخست بر ما” چه وقت؟ “نخست”. پس نشانه ها برای زمانی در جریان بودند نه اینکه برای همه مسیحیان در همه اوقات.
11. عبرانیان ۶: ۵ “و لذت کلام نیکوی خدا و قوات عالم آینده را چشیدند،”
این معجزات رسولان قوات عالم آینده توصیف شده اند به معنی فرمانروایی مسیح در دوره هزاره و نه عصر کلیسای حاضر بنابراین بسیاری از نشانه ها، عجایب و معجزات که در قرن اول روی دادند در دوره هزاره وقایع روزمره خواهند بود اما نه تا آن زمان.
12. اعمال رسولان ۲۸: ۸-۹۹ “از قضا پدر پوبلیوس را رنج تب و اسهال عارض شده، خفته بود. پس پولس نزد وی آمده و دعا کرده و دست بر او گذارده، او را شفا داد. و چون این امر واقع شد، سایر مریضانی که در جزیره بودند آمده، شفا یافتند.”
ادامه دارد…
