در بالای صخره‌ی سنگی بزرگ در غرب گرجستان، یک کلیسای کوچک قرار دارد که تنها راه دسترسی به آن بالا رفتن از یک نردبان متزلزل و پرمخاطره است.
«محبت نیوز»- در غرب گرجستان در استان ایمرتی و شهر چیاتورا روستای کوچکی به نام کاتسخی قرار دارد که به روستای ستون کاتسخی معروف است. ستون کاتسخی در واقع صخره‌ی سنگی و بزرگی است که ارتفاع آن به ۴۰ متر می‌رسد. در بالای این صخره‌ی سنگی بزرگ، یک کلیسای کوچک قرار دارد که تنها راه دسترسی به آن بالا رفتن از یک نردبان متزلزل و پرمخاطره است.
این سنگ توسط راهبان منارنشین Stylites از قرن نهم تا زمان حمله عثمانی در قرن ۱۵ مورداستفاده بوده است. راهبان منارنشین ,Stylites گروهی از راهبان مسیحی هستند که تصمیم به پیروی از عقاید Saint Simeon Stylites the Elder گرفتند، آن‌ها برای اینکه به لحاظ معنوی به خداوند نزدیک‌تر شوند عمر خود را صرف زندگی در بالای ستون‌ها می‌کردند.
در سال ۱۹۹۳، سنت راهب منارنشین Stylite توسط راهبی به نام ماکسیم کاوتارادزه Maxime Qavtaradze احیا شد.
بعد از ۵۰۰ سال که ستون کاتسخی در افسانه‌ها رها شده بود، در سال ۱۹۴۴ یک کوهنورد گرجی به نام الکساندر جاپاریدزه Alexander Japaridze آن را دوباره فتح کرد.
بعد از اینکه جاپاریدزه Japaridze به بالای صخره رسید، بقایای ویرانه‌ی یک کلیسای قدیمی و استخوان‌های آخرین راهبان مسیحی که در آنجا اقامت داشته‌اند را پیدا کرد.
کوهنوردان همچنین ساختمان‌های دیگری از جمله یک دیوار پرده، یک دخمه سنگی و سه سلول راهب را پیدا کردند.
کلیسای ماکسیموس معترف هم در بخش جنوب شرقی ستون واقع شده است. ابعاد این ساختمان کوچک فقط ۱۵۰ متر است.
این تخته‌سنگ برای سومین بار در تاریخ اخیر است که توسط کارشناسان به امید پرده‌برداری بیشتر از تاریخ این مکان مورد بررسی قرار گرفته است. در حال حاضر، این تخته‌سنگ محل سکونت ماکسیم کاوتارادزه Maxime Qavtaradze است، او راهبی است که در سال ۱۹۹۳ محل سکونت روحانی خود را ترک کرد.
در یک مصاحبه نادر در سال ۲۰۱۳، کاوتارادزه Qavtaradze به آموس چپل Amos Chapple عکاس گفته است که تصمیم برای زندگی در ستون کاتسخی از تغییرات عمیقی در زندگی شخصی‌اش به وجود آمده است. او توضیح داد پس از آزادی از زندان بر اساس اتهامات مربوط به مواد مخدر، احساس کرد بهترین راه برای برقراری ارتباط با خدا و تطهیر خویش از شیطان، پرستش خداوند در بالای ستون کاتسخی است.
او می‌گوید: “در بالای این تخته‌سنگ و در سکوت مطلق است که شما می‌توانید حضور خداوند را احساس کنید.” برای او، زندگی در انزوا راه مناسبی برای ایجاد ارتباط واقعی و بدون وقفه با خداست.
او به‌طور منظم از سنگ پایین می‌رود تا به همراه همسایگان و کسانی که در صومعه‌های پایین ستون زندگی می‌کنند دعا بخواند. مسیری که او از ستون بالا می‌رود حدود ۲۰ دقیقه طول می‌کشد. تلاش‌های او توسط مردان صومعه‌نشین پایین ستون حمایت می‌شود، آن‌ها غذا و سایر اقلام موردنیاز او را از طریق وینچ برای او می‌فرستند.
ماکسیم از تصمیمش برای زندگی در انزوای بالای ستون کاتسخی پشیمان نیست. اگرچه بالا رفتن از یک نردبان ۴۰ متری چالش‌هایی را در برابر چشمان میان‌سال او قرار می‌دهد اما او می‌گوید تا زمانی که بدنش تسلیم نشود به راهش ادامه خواهد داد.
