ساده ترین پاسخ به این پرسش در معنی واژه تعمید یافت می شود. واژه تعمید در زبان یونانی به معنای «فروبردن در آب» است. بنابراین، تعمید بوسیله پاشیدن یا ریختن آب ضد و نقیض است. تعمید بوسیله پاشیدن آب در واقع به معنی «فرو بردن کسی در آب از طریق پاشیدن آب بر اوست». تعمید بواسطه معنایی که دارد، باید عمل فرو رفتن در آب باشد.
تعمید یکی شدن ایماندار را با مرگ، دفن، و رستاخیز مسیح به تصویر می کشد. «آیا نمی‌دانید که همه ما که در مسیحْ عیسی تعمید یافتیم، در مرگ او تعمید یافتیم؟ پس با تعمید یافتن در مرگ، با او دفن شدیم تا همان‌‌گونه که مسیح به‌‌وسیله جلال پدر، از مردگان برخیزانیده شد، ما نیز در زندگی نوینی گام برداریم» (رومیان ۳:۶-۴). عمل فرو رفتن در آب، مردن و دفن شدن با مسیح را به تصویر می کشد. عمل بیرون آمدن از آب رستاخیز مسیح را نشان می دهد. در نتیجه، تعمید از طریق فرو رفتن تنها شیوه ای از تعمید است که دفن شدن با مسیح و برخاستن با او را به تصویر می کشد. تعمید از طریق پاشیدن یا ریختن آب در نتیجه ی آیین غیر کتاب مقدسی تعمید نوزادان مرسوم شده است.
با وجود اینکه تعمید بوسیله فرورفتن، کتاب مقدسی ترین شیوه پیوند خوردن با مسیح است، اما (برخلاف اعتقاد برخی) پیش شرط نجات نیست، بلکه عملی است از اطاعت، و اعلامیه ای است آشکار از ایمان به مسیح و پیوند خوردن با او. تعمید تصویری است از ترک زندگی کهنه مان و خلقتی نو شدن (دوم قرنتیان ۱۷:۵). تعمید بوسیله فرورفتن، تنها شیوه ای است که کاملاً این تغییر اساسی را به تصویر می کشد.
