واژه ” مسایا“ در زبان عبری به معنی ” مسیح“ یعنی ” مسح شده“ است. در دوران عهد قدیم، مسح شده به مفهوم جدا شده برای خدمت خداوند بود؛ برای مثال در اسرائیل کاهنان و پادشاهان جهت ورود به خدمت مسح می‌شدند.
انبیای عهد قدیم در مورد مسیح یا مسح شده‌ای نبوت کرده بودند که باید بیاید (دانیال ۹: ۲۵). اسرائیل بعد از تبعید در بابل دیگر هرگز نتوانست استقلال و رژیم سلطنتی خود را همانند دوران داود پادشاه بدست آورد. از اینرو یهودیان شروع به دوختن نگاه خود به این ” مسح شده“ کردند، مسایایی که آنها امید داشتند تا دوباره پادشاهی اسرائیل را برقرار سازد. این مسایا (مسیح) آمد، اما یهودیان او را تشخیص نداده یا نپذیرفتند.
مسیح در زبان یونانی نیز به معنی ” مسح شده“ یا ” مسایا“ می‌باشد. در زبان فارسی از واژه ” مسیح“ بجای ” مسایا“ استفاده شده و در هیچ یک از کتابهای عهد قدیم و عهد جدید لغت مسایا ثبت نشده است. با این وجود این واژه یکی از مهمترین واژه‌ها در کتاب مقدّس است، زیرا نمایانگر امید نهایی هم برای یهودیان و هم برای غیر یهودیان است؛ عیسی مسیح مسایا و نجات دهنده جمیع نوع بشر است.
