هویت دقیق “فرشته خداوند” در کتاب مقدس داده نشده است. اما، “سر نخهای” خیلی مهمی درباره هویت او وجود دارد. در عهد عتیق و عهد جدید به “فرشتگان خداوند”، “یک فرشته خداوند”، و “فرشته خداوند” اشاره می شود. به نظر می رسد وقتیکه فرشته خداوند به عنوان اسم خاص بکار می رود، از موجودی منحصر بفرد نام می برد که از دیگر فرشتگان مجزا است. فرشته خداوند به عنوان خدا سخن می گوید، خودش را با خدا یکی می کند، و مسئولیت های خدا را انجام می دهد (پیدایش ۷:۱۶-۱۲؛ ۱۷:۲۱-۱۸؛ ۱۱:۲۲-۱۸؛ خروج ۲:۳؛ داوران ۱:۲-۴؛ ۲۳:۵؛ ۱۱:۶-۲۴؛ ۳:۱۳-۲۲؛ دوم سموئیل ۱۶:۲۴؛ زکریا ۱۲:۱؛ ۱:۳؛ ۸:۱۲). در برخی از این ظهورها، آنانیکه فرشته خداوند را دیدند، بجهت جانشان ترسیدند چرا که “خداوند را دیده بودند.” از این جهت، بدیهی است که دست کم در برخی از موارد، فرشته خداوند یک تئوفانی (ظهور خدا در شکل جسمانی) بود.
ظهورهای فرشته خداوند پس از تجسم مسیح به پایان می رسد. بارها در عهد جدید از فرشتگان ذکر شده است، اما “فرشته خداوند” هرگز در عهد جدید پس از تولد مسیح ذکر نشده است. ابهاماتی درباره متی ۲:۲۸ وجود دارد که ترجمه KJV می گوید که “فرشته خداوند” از آسمان نازل شد و سنگ را از مقبره عیسی به کناری غلطانید. حائز اهمیت است که در اصل یونانی هیچ حرف تعریفی پیش از کلمه فرشته نیامده است؛ می تواند “فرشته” (بصورت اسم خاص) باشد یا “فرشته ای”، اما مترجمان مجبورند از حرف تعریف استفاده کنند. ترجمه های دیگر به غیر از KJV می گویند که “فرشته ای” بود، که جمله بندی بهتری است.
محتمل است که ظهورهای فرشته خداوند، جلوه هایی از عیسی پیش از تجسم او بود. عیسی خودش اعلام می کند که “پیش از ابراهیم” زیست داشته است (یوحنا ۵۸:۸). پس، منطقی است که او فعال و در جهان ظاهر شده باشد. موضوع هر چه باشد، خواه فرشته خداوند ظهوری از مسیح، پیش از تجسم او باشد (تجلی مسیح)، یا خواه، ظهوری از خدای پدر (تئوفانی یا تجلی خدا)، بسیار محتمل است که عبارت “فرشته خداوند” معمولاً ظهوری جسمانی از خدا را خاطرنشان می سازد.
منبع: gotquestions
