البته، هر کسی که ادعا می کند مسیحی است، لزوماً مسیحی نیست.
شاید همه یا بیشتر ریاکاران معروف در میان مسیحیان، واقعاً متظاهر و فریبکار باشند. تا امروز، رهبران والای مسیحی در گناهان وحشتناکی افتاده اند. گاهی اوقات به نظر می رسد که رسوایی های مالی و جنسی، جامعه مسیحی را به ستوه آورده است. اما بجای اینکه اعمال یک عده کمی را بگیریم و از آنها استفاده کنیم تا کل جامعه مسیحیان را بدنام کنیم، لازم است که بپرسیم که:
آیا تمام آن کسانی که ادعا می کنند مسیحی هستند، واقعاً مسیحی هستند؟
آیات بیشماری از کتاب مقدس تصدیق می کند که آنانیکه حقیقتاً به مسیح تعلق دارند، میوه روح را بروز خواهند داد (غلاطیان ۲۲:۵-۲۳). مثل بذر و خاکها در متی ۱۳ روشن می سازد که لزوماً تمام کسانی که به مسیح ایمانشان را اعتراف می کنند، حقیقی نیستند. متاسفانه بسیاری از کسانی که اعتراف می کنند که به او تعلق دارند، سراسیمه خواهند شد وقتی که بشنوند او به آنان بگوید: “هرگز شما را نشناخته‌ام. از من دور شوید، ای بدکاران!” (متی ۲۳:۷). دوماً در حالیکه این نباید ما را متعجب سازد که افرادی که ادعا می کنند مقدس تر از آنچه هستند، خود را نشان می دهند، مسیحی هستند، اما نمی توانیم نتیجه بگیریم که کلیسا متشکل از افرادی است که تقریباً تمامشان ریاکار هستند. مطمئناً درست است بگوییم که همه ما که نام عیسی را ذکر می کنیم، حتی پس از آنکه گناهمان آمرزیده می شود، گناهکار باقی می مانیم. یعنی حتی با وجود اینکه ما از مجازات ابدی گناه نجات یافته ایم، (رومیان ۱:۵؛ ۲۳:۶)، اما هنوز می باید نجات بیابیم و از حضور گناه در زندگیمان رها شویم (اول یوحنا ۸:۱-۹)، و این شامل گناه ریاکاری نیز می شود. از طریق ایمان زنده مان در خداوند عیسی، دائماً بر قدرت گناه چیره می شویم تا آن موقع که سرانجام رها شویم (اول یوحنا ۴:۵-۵).
از تعالیم عهد جدید دو نتیجه می گیریم. نخست اینکه، ریاکاران در میان مسیحیانِ معترف وجود دارند. از ابتدا وجود داشتند، و بر طبق مَثل گندم و کرکاس، قطعاً تا پایان عصر حضور خواهند داشت (متی ۱۸:۱۳-۳۰). به علاوه، حتی اگر یک رسول ممکن است مرتکب ریاکاری شود، هیچ دلیلی وجود ندارد که باور داشته باشیم مسیحیان “معمولی” مرتکب آن نخواهند شد. ما همیشه باید مراقب باشیم که در دام این وسوسه نیافتیم (اول قرنتیان ۱۲:۱۰).
هیچ مسیحی ای نمی تواند کاملاً بر طبق معیاری که کتاب مقدس تعلیم می دهد زندگی کند. هیچ مسیحی ای هرگز کاملاً شبیه مسیح زندگی نکرده است. اما مسیحیان بسیاری هستند که خالصانه می خواهند مسیحی زندگی کنند و بیشتر و بیشتر بر روح القدس تکیه کنند که آنان را ملزم کند، عوض کند، و بدیشان قدرت بخشد. مسیحیان بسیاری بوده اند که در زندگیشان رسوایی نداشته اند. هیچ مسیحی ای کامل نیست، اما اشتباه کردن و دست نیافتن به کمال در این زندگی، با ریاکار بودن فرق دارد.
