دوم قرنتیان باب ۱

image_pdfimage_print
مقدّمه
۱از طرف پولس که به ارادهٔ خدا، رسول عیسی مسیح است و از طرف برادر ما تیموتاؤس به کلیسای خدا در شهر قرنتس و تمام مقدّسین مقیم یونان تقدیم می‌شود.
۲پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند، به شما فیض و آرامش عطا فرماید.
شکرگزاری پولس
۳↵ سپاس بر خدا، پدر خداوند ما عیسی مسیح که پدری مهربان و منبع آسایش است. ۴↵ او ما را در تمام سختی‌ها و زحمتهای ما آسودگی بخشید تا ما بتوانیم با استفاده از همان آسایشی که خدا به ما عطا فرمود، کسانی را که به انواع سختی‌ها گرفتار هستند، آسودگی بخشیم. ۵همان‌گونه که ما در رنجهای بسیارِ مسیح سهیم هستیم، به وسیلهٔ مسیح در آسایش فراوان او نیز شریک هستیم.۶اگر زحمات و سختی‌ها نصیب ما می‌شود، به‌خاطر آسودگی و نجات شماست و اگر آسایش در انتظار ماست، این هم باید موجب آسودگی خاطر شما باشد. یعنی وقتی شما هم مثل ما متحمّل رنج و زحمت می‌شوید، صبور و با تحمّل باشید. ۷امید ما به شما هرگز متزلزل نمی‌شود، زیرا می‌دانیم، چنانکه در رنجهای ما سهیم هستید، در آسایش ما نیز سهیم خواهید بود.
۸ما نمی‌خواهیم از زحماتی که در استان آسیا برای ما پیش آمد بی‌خبر باشید. بارهایی که بر دوش ما گذاشته شد آن‌قدر گران و سنگین بود که امید خود را به زندگی از دست دادیم. ۹احساس می‌کردیم که حکم اعدام ما صادر شده بود. چنین اتّفاقی افتاد تا به خدایی که مردگان را زنده می‌کند متّکی باشیم نه به خودمان. ۱۰خدا ما را از خطر مرگ بسیار وحشتناکی رهانید و امید ما باز هم به اوست که بار دیگر ما را رهایی بخشد. ۱۱شما نیز باید با دعاهایتان ما را یاری کنید تا وقتی عدّهٔ بسیاری برکاتی را که خدا به ما داده است ببینند، آنگاه عدّهٔ بیشتری به‌خاطر ما خدا را سپاس خواهند گفت.
تغییر نقشهٔ پولس
۱۲افتخار ما این است و وجدان ما نیز گواه است که در روابط خود با مردم این جهان و مخصوصاً با شما با خلوص نیّت و بی‌ریایی خدایی رفتار کرده‌ایم. ما به فیض خدا متّکی بودیم، نه به فلسفهٔ دنیوی.۱۳در آنچه نوشتیم، مقصود ما همان است که شما می‌خوانید و می‌فهمید. ۱۴و امیدواریم شما همان‌طور که ما را تا حدّی می‌شناسید این چیزها را نیز کاملاً بفهمید تا سرانجام در روز عیسی خداوند چنانکه ما به شما افتخار می‌کنیم شما نیز به ما افتخار کنید.
۱۵با چنین اطمینانی بود که تصمیم گرفتم قبل از همه از شما دیدن کنم تا برکاتی مضاعف به شما برسانم. ۱۶یعنی می‌خواستم هم در وقت رفتن به مقدونیه و هم در بازگشت از آنجا از شما دیدن کنم و در بازگشت با کمک شما راه یهودیه را در پیش بگیرم. ۱۷آیا این تصمیم من نشان می‌دهد که دچار تردید شده‌ام؟ آیا من هم در نقشه‌های خود مثل افراد این جهان به اقتضای زمان، بلی یا خیر می‌گویم؟ ۱۸همان‌گونه که سخنان خدا قابل اعتماد است، گفتار ما نیز به شما دو پهلو نمی‌باشد.۱۹زیرا پسر خدا عیسی مسیح، که من و سیلوانس و تیموتاؤس او را به شما اعلام کردیم، هرگز دو دل نبود بلکه بلی او همیشه «بلی» بوده است. ۲۰زیرا هرقدر که وعده‌های خدا زیاد باشند همهٔ آنها به طور مثبت در مسیح انجام می‌شوند و به این جهت وقتی خدا را ستایش می‌کنیم به وسیلهٔ مسیح آمین می‌گوییم. ۲۱خدا، ما و شما را در اتّحاد با مسیح استوار نموده و مأموریت مقدّسی به ما داده است. ۲۲و خدا مُهر مالکیّت خود را بر ما گذاشت و روح‌القدس را به عنوان ضامن همهٔ برکات آینده در دلهای ما نهاد.
۲۳خدا شاهد است که من از آمدن به قرنتس به این دلیل خودداری کردم که مبادا مزاحم شما شوم. ۲۴مقصود من این نیست که حاکم بر ایمان شما باشم! خیر، بلکه ما همکاران واقعی شما هستیم تا شما به خوشی حقیقی مایل شوید، زیرا شما در ایمان پایدار هستید.

دیدگاهتان را بنویسید