دوم قرنتیان باب ۱۰

image_pdfimage_print
فاع پولس از رسالت خود
۱اکنون من پولس به‌خاطر تواضع و ملایمت مسیح، شخصاً از شما درخواست می‌کنم -‌آری، همان پولس که بنا به گفتهٔ بعضی از شما، پیش روی شما فروتن و ملایم ولی دور از شما گستاخ هستم-۲از شما التماس می‌کنم که مرا مجبور نسازید وقتی با شما هستم با گستاخی با شما رفتار کنم، چون تصمیم گرفتم در مقابل آنها که گمان می‌کنند ما با انگیزه‌های دنیوی کار می‌کنیم، گستاخ باشم!۳مسلّماً ما در این دنیا به سر می‌بریم امّا جنگی که می‌کنیم دنیوی و جسمانی نیست. ۴اسلحهٔ جنگ ما سلاحهای معمولی نیست، بلکه از طرف خدا قدرت دارد تا دژها را منهدم سازد. ما هر نوع سفسطه ۵↵ و هر مانعی که در مقابل شناخت خدا قرار بگیرد از بین می‌بریم و تمام افکار و خیالات را تحت فرمان مسیح در می‌آوریم. ۶وقتی اطاعت شما از ما کامل شود، آن وقت کسانی را که نافرمانی می‌کنند، مجازات خواهیم کرد.
۷به آنچه در جلوی چشمان شما قرار دارد توجّه کنید! آیا کسی در میان شما مطمئن است که به مسیح تعلّق دارد؟ آن شخص باید قبول کند که ما هم مثل او متعلّق به مسیح هستیم. ۸شاید من دربارهٔ اختیاراتی که خدا به من داده است بیش از اندازه به خود بالیده باشم، ولی پشیمان نیستم. زیرا خدا این قدرت و اختیار را برای بنای شما به من داده است و نه برای خرابی شما! ۹فکر نکنید که می‌خواهم با نامه‌های خود شما را بترسانم. ۱۰شاید کسی بگوید: «نامه‌های او سخت و مؤثرند ولی حضور او بی‌اثر و بیانش تعریفی ندارد.» ۱۱این اشخاص خاطرجمع باشند که آنچه را از دور به وسیلهٔ نامه می‌نویسم هروقت بیایم، همان را به عمل خواهم آورد و تفاوتی در بین نخواهد بود.
۱۲البتّه ما جرأت آن را نداریم خود را با کسانی‌که خود را این‌قدر بزرگ می‌دانند، مقایسه کنیم و یا در یک سطح قرار دهیم. وقتی آنها خود را با یکدیگر می‌سنجند و با همدیگر مقایسه می‌کنند، نشان می‌دهند که چقدر احمقند! ۱۳و امّا ما نمی‌توانیم از آن حدّی که برای ما تعیین شده، بیشتر فخر کنیم؛ یعنی به میزان خدمتی که خدا به ما سپرده است و آن شامل خدمت شما نیز می‌شود.۱۴وقتی ادّعا می‌کنیم که کلیسای شما هم در محدودهٔ مأموریت ما قرار دارد از حدّ خود تجاوز نمی‌کنیم، زیرا ما اولین اشخاصی بودیم که انجیل مسیح را به شما رسانیدیم. ۱۵ما از آنچه دیگران در خارج از محدودهٔ مأموریت ما انجام داده‌اند، به خود نمی‌بالیم؛ بلکه امیدواریم که ایمان شما رشد کند و ما بتوانیم دامنهٔ خدمت خود را وسیع‌تر سازیم، ۱۶تا سرانجام بتوانیم انجیل را در کشورهایی که در آن‌سوی سرزمین شماست، اعلام نماییم و آن وقت لازم نیست که ما به کاری که قبلاً در حوزهٔ مأموریت شخصی دیگر انجام شده است، فخر کنیم.
۱۷↵ چنانکه کلام خدا می‌‌فرماید: «هرکه بخواهد فخر کند به خداوند فخر نماید.» ۱۸↵ زیرا خودستایی، شخص را در حضور خدا مقبول نمی‌سازد بلکه فقط وقتی خداوند از کسی تعریف نماید مورد پسند اوست.

دیدگاهتان را بنویسید