هر کسی نیاز به رهایی دارد. طبیعت و ذات ما آلوده به گناه است: “زیرا همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا کوتاه می‌آیند” (رومیان ۲۳:۳). مسیح ما را دوباره خرید و از بند گناه آزاد کرد، “امّا به فیض او و به واسطه‌ی آن بهای رهایی که در مسیحْ عیسی است، به‌رایگان پارسا شمرده می‌شوند.” (رومیان ۲۴:۳).
فواید رهایی یافتن عبارتند از: زندگی ابدی (مکاشفه ۹:۵-۱۰)، بخشیده شدن گناهان (افسسیان ۷:۱)، پارسایی (رومیان ۱۷:۵)، آزادی از لعنت شریعت (غلاطیان ۱۳:۳)، به عضویت خانواده‌ی خدا در آمدن (غلاطیان ۵:۴)، رهایی از اسارت گناه (تیتوس ۱۴:۲؛ اول پطرس ۱۴:۱-۱۸)، صلح با خدا (کولسیان ۱۸:۱-۲۰)، و ساکن شدن روح‌القدس درون ما (اول قرنتیان ۱۹:۶-۲۰). پس رهایی یافتن یعنی اینکه بخشیده شویم، پاک و مقدس شویم، پارسا شمرده شویم، آزاد شویم، فرزند خدا شویم و با خدا آشتی کنیم. همچنین به مزمور ۷:۱۳۰-۸؛ لوقا ۳۸:۲؛ و اعمال ۲۸:۲۰ نگاه کنید.
واژه‌ی رهایی دادن (Redeem) به معنی “بازخرید کردن” یا “خریدن آزادی کسی” است. این واژه مخصوصاً در مورد خریدن آزادی بردگان بکار می رود. این واژه در مورد مرگ مسیح بر روی صلیب نیز بسیار کاربرد دارد. اگر ما “رهایی یافته‌ایم” بدین معنی است که قبلاً برده و اسیر بوده‌ایم. خداوند، آزادی ما را خرید و ما دیگر در بنده گناه یا شریعت عهد قدیم نیستیم. این نوع استفاده‌ی استعاری از واژه‌ی “رهایی” در واقع آن چیزی است که در غلاطیان ۱۳:۳ و ۵:۴ تعلیم داده شده است.
واژه‌ی دیگری که با مفهوم مسیحی رهایی ارتباط دارد، خون‌بها است. عیسی مسیح بهای آزادی ما را از گناه و نتایج آن پرداخت (متی ۲۸:۲۰؛ اول تیموتائوس ۶:۲). حیات ما در ازای مرگ او بود. در واقع، کتاب مقدس بسیار روشن و واضح می گوید که رهایی تنها “از طریق خون او” یعنی بواسطه‌ی مرگ او ممکن می‌شود (کولسیان ۱۴:۱).
خیابانهای بهشت پر از کسانی خواهد بود که پیشتر اسیر و برده بودند و اکنون آزاد و بخشیده شده و رهایی یافته‌‌اند، اما نه بر اساس شایستگی خودشان. بردگان گناه به قدیسان تبدیل شده‌اند. جای تعجب ندارد که سرود جدیدی را خواهیم خواند، سرودی که با آن نجات دهنده‌ی خود را ستایش و تحسین می‌کنیم (مکاشفه ۹:۵). ما برده‌ی گناه بودیم و به جدایی همیشگی از خدا محکوم شده بودیم. عیسی مسیح بهای رهایی ما را پرداخت کرد که نتیجه‌ی آن رهایی ما از اسارت و بردگی گناه و نجات ما از نتایج ابدی آن گناه می‌باشد.
