زنها و شوهرها
۱به همین طریق شما ای زنها، مطیع شوهرهای خود باشید تا چنانچه بعضی از آنها به کلام خدا ایمان ندارند، به وسیلهٔ رفتار شما ایمان آورند. بدون آنکه شما به آنها چیزی بگویید، ۲زیرا آنها رفتار نیک و خداترسی شما را خواهند دید. ۳زیبایی شما نباید در آرایش ظاهری باشد که به آرایش مو و پوشیدن جواهرات و لباس زیبا بستگی دارد؛۴بلکه زیبایی شما باید در باطن باشد. درون خود را با گوهر فنا ناپذیر یک روح آرام و ملایم بیارایید، زیرا این نوع زیبایی در نظر خدا ارزش بسیار دارد. ۵به این طریق بود که زنهای مقدّسی که در قدیم به خدا توکّل داشتند، خود را زیبا می‌ساختند. آنها مطیع شوهران خود بودند، ۶مثل سارا که از ابراهیم اطاعت کرده و او را «ارباب» خطاب می‌‌نمود. پس اگر شما هم نیکوکاری کنید و از چیزی نترسید دختران او خواهید بود. ۷و شما نیز ای شوهران، باید رفتارتان با همسرتان همیشه با ملاحظه باشد و چون آنها جنس لطیف هستند و در فیض حیات با شما سهیم و شریک می‌باشند، با عزّت و احترام با آنها رفتار کنید، مبادا دعاهای شما مستجاب نشود.
رنج و زحمت به‌خاطر نیکوکاری
۸خلاصه ای دوستان، یک‌فکر و یک‌دل باشید. یکدیگر را دوست بدارید و مهربان و فروتن باشید. ۹بدی را با بدی و لعنت را با لعنت تلافی نکنید، بلکه به جای لعنت برکت بطلبید، زیرا خدا شما را دعوت کرده است تا برکت نصیبتان گردد. ۱۰زیرا کلام خدا می‌فرماید:
«هرکه بخواهد زندگی خوب و روزهای خوشی داشته باشد،
باید دهانش را از حرفهای زشت
و لبانش را از دروغ نگه دارد.
۱۱بدی را ترک کرده نیکی کند
و صلح و صفا را جسته و آن را دنبال نماید.»
۱۲↵ «زیرا چشمان خداوند بر نیکان است،
و گوشهای او آماده شنیدن دعاهای آنها،
امّا از بدکاران روی‌گردان است.»
۱۳↵ پس اگر شما به انجام آنچه نیکوست اشتیاق دارید، چه کسی به شما آسیبی خواهد رسانید؟ ۱۴امّا اگر به‌خاطر نیکوکاری رنج می‌‌بینید، خوشا به حال شما! از تهدیدات مردم نترسید و نگران نباشید. ۱۵امّا احترام مسیح در دلهای شما باشد و او را خداوند خود بدانید و اگر کسی علّت امید شما را می‌پرسد، همیشه آماده جواب باشید، ۱۶البتّه با ملایمت و احترام. وجدان شما همیشه پاک باشد تا حتّی اگر به شما توهین شود، کسانی‌که از رفتار نیک مسیحایی شما بد می‌گویند، از گفتهٔ خود شرمنده گردند. ۱۷زیرا اگر خواست خدا بر این است که شما زحمت ببینید، بهتر است که به‌خاطر نیکوکاری باشد، نه برای بدکاری. ۱۸↵ مثلاً خود مسیح، یک‌بار برای همیشه به‌خاطر گناه بشر مرد، یعنی یک شخص بی‌گناه در راه گناهکاران مرد تا ما را به حضور خدا بیاورد. او از لحاظ جسم کشته شد امّا از لحاظ روح به زندگی خود ادامه داد ۱۹و در روح به نزد ارواح محبوس رفت و به آنها موعظه کرد. ۲۰اینها همان کسانی بودند که در آن وقت که نوح به ساختن کشتی مشغول بود و خدا با صبر و حوصله انتظار می‌کشید، اطاعت نکردند. عدّه‌ای کم، یعنی هشت نفر از آب گذشته، جان سالم بدر بردند. ۲۱این آب، نمونهٔ تعمیدی است که اکنون شما را نجات می‌بخشد. منظور شست‌وشوی کثافات بدنی نیست، بلکه بیان کنندهٔ آرزوی وجدان پاکی است که مشتاق دیدن خداست و به وسیلهٔ رستاخیز مسیح نجات می‌یابد. ۲۲او به عالم بالا رفت و در دست راست خداست و تمام فرشتگان و قوّتها و قدرتهای آسمانی تحت فرمان او هستند.