در سال ۲۰۰۹ رسانه ها درباره کشف فسیل اسکلت که به ادعای آنان نیاکان انسان است، تبلیغات زیادی به راه انداختند. جورن هورام، دانشمند نروژی اعلان کرد که این نخستین فسیل از مجموعه حلقه های گمشده تکامل حیوان به انسان است! فسیل مذکور “آیدا” نامیده شد. اما قضاوت ضعیف و شتابزده رسانه ها و دانشمندان تکامل گرا در سال ۲۰۱۰ فروکش کرد.
در نوامبر ۲۰۱۰ دو دانشمند تکامل گرا به نام های بلیت ویلیامز و ریچارد کی از دانشگاه داک و کریس کرک از دانشگاه اوستین تگزاس به بررسی فسیل آیدا پرداختند. آنان نتیجه پژوهش خود را چنین اعلان کردند:”آیدا، حلقه گمشده تکامل حیوان به انسان محسوب نمی شود”. سئوال خبرنگاران چنین بود:”پس فسیل “آیدا” چیست؟”
پاسخ گروه تحقیق آن بود:”آیدا در واقع نیاکان منقرض شده حیوانی به نام لمور است که شبیه میمون می باشد”. این فسیل هم یکی از مواردی است که ثابت می کند نظریه تکامل از پشتوانه شواهد علمی برخوردار نمی باشد.
تاکنون هیچ گونه فسیلی که تکامل حیوانی را به حیوانات دیگر را اثبات کند، یافت نشده است. مثلا تکامل باوران ادعا می کنند که حیوان ماقبل تاریخ به نام “آرکائوپتریکس” حلقه گمشده میان دایناسورها و پرندگان می باشد. نخست باید بدانیم که دایناسورها و “آرکائوپتریکس” در اواخر دوران زمین شناسی ژوراسیک هم زمان زندگی می کردند.
بنابراین این حیوان نمی تواند گزینه مناسبی برای تبدیل دایناسور به پرنده باشد! دلیل آن کاملا روشن است: دایناسورها باید همگی دچار تغییر و تحول می شدند تا نوع “آرکائوپتریکس” به وجود آید! در حالی که فسیل های پرندگان دوران ژوراسیک با دایناسورهای خشکی نشان می دهند هر دو گروه هم زمان زندگی می کردند.
نکته دوم آن که محققان متوجه شدند که “آرکائوپتریکس” قادر به پرواز نبوده یا خیلی خوب پرواز نمی کرده است.
نکته سوم، هنرمندان با استفاده از تخیل خود بال های “آرکائوپتریکس” را شبیه پرندگان امروزی نقاشی کرده اند که منطبق بر پژوهش دانشمندان نیست. جالب است بدانید دو تن از دانشمندان تکامل گرا به نام های استیون گولد (دانشگاه هاروارد) و نیلز الدرج (تاریخ موزه طبیعی آمریکا) اذعان کرده اند که اعتقاد ندارند “آرکائوپتریکس” حلقه ای از تکامل دایناسور به پرنده بوده است.
از دیگر ادعاهای تکامل باوران می توان به حیوانی به نام “پروآویس” اشاره کرد که معتقدند نوع تکامل یافته ای “آرکائوپتریکس” هستند که حلقه ای گمشده میان خزندگان و پرندگان بوده اند.
در ابتدا باید دانست که تاکنون گونه متفاوتی از “آرکائوپتریکس” یافت نشده که ثابت کند “پروآویس” به آن گونه متفاوت تعلق دارد. از سوی دیگر، برای تبدیل یک خزنده به پرنده به تغییرات بسیار پیچیده و خارق العاده ژنتیکی نیاز بود. به اعتقاد دانشمندان اگر این تغییرات تدریجی به وجود می آمد، سبب اختلالات در مکانیسم و فعالیت بدن شده که به نابودی و انقراض خزندگان می انجامید!
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
