مخالفان کتاب مقدس ادعا می کنند که شریعت موسی دستور داده تا گاوها سنگسار شوند. آنان می پرسند:”چرا این حیوان مفید و بی گناه، بایستی مورد ظلم و ستم انسان های خداپرست قرار بگیرد؟
برای بررسی ادعای مخالفان، به کتاب خروج فصل ۲۱ آیات ۲۸- ۳۰رجوع می کنیم:
“اگر گاوی به مرد یا زنی شاخ بزند و او را بکشد، آن گاو باید سنگسار شود و گوشتش هم خورده نشود. در این صورت، صاحب گاو بی گناه شمرده می شود.
ولی اگر آن گاو قبلا سابقه شاخ زنی داشته و صاحبش هم از این موضوع با خبر بوده، اما گاو را نبسته باشد، در این صورت باید هم گاو سنگسار گردد و هم صاحبش کشته شود. ولی اگر بستگان مقتول راضی شوند که خون بها را قبول کنند، صاحب گاو می تواند با پرداخت خون بهای تعیین شده، جان خود را نجات دهد.
۱٫ مخاطبان شریعت موسی فقط یهودیان دوران باستان بودند. مسیحیان موظف به اجرای احکام مدنی و مقرارت آیینی شریعت نیستند.
۲٫ موضوع اصلی این حکم، سهل انگاری و بی توجهی صاحب حیوان سرکش است. اگر صاحب گاو بداند که این حیوان می تواند جان انسان ها را به خطر بیندازد، بنابراین بهترین راه حل، ذبح آن و فروش گوشتش می باشد. چنانچه صاحب گاو فعلا در نظر ندارد ذبح را اجرا کند، پس محل نگه داری گاو وحشی به گونه ای ساخته شود تا آن حیوان قادر نباشد فرار کند و به انسان ها صدمه بزند.
۳٫ بخش اول حکم “اگر گاوی به مرد یا زنی شاخ بزند و او را بکشد، آن گاو باید سنگسار شود و گوشتش هم خورده نشود. در این صورت، صاحب گاو بی گناه شمرده می شود”، به حادثه ناگهانی و غیرمترقبه اشاره می کند. گاو سابقه حمله و شاخ زدن نداشته است. با این توصیف، صاحب گاو مقصر شناخته می شود چون تمهیدات لازم را برای جلوگیری از فرار احتمالی گاو در نظر نگرفته است. حکم تنبیهی آن است که گاو سنگسار شود و صاحب آن حق ندارد گوشت را بفروشد یا بخورد. ضرر اقتصادی ناشی از این حکم، صاحب را وادار می کند تا برای جلوگیری از تکرار این اتفاق، توجه بیشتری به نکات حفاظتی در محل نگه داری گاوها مبذول نماید.
۴٫ بخش دوم حکم از این قرار است: ” ولی اگر آن گاو قبلا سابقه شاخ زنی داشته و صاحبش هم از این موضوع با خبر بوده، اما گاو را نبسته باشد، در این صورت باید هم گاو سنگسار گردد و هم صاحبش کشته شود”.
صاحب دام علی رغم آگاهی از رفتار گاو، تمهیداتی از قبیل ذبح آن یا رعایت نکات ایمنی و حفاظتی برای جلوگیری از خروج گاو وحشی از طویله را در نظر نگرفته است. بنابراین، صاحب گاو به همراه حیوان وحشی اش می باید سنگسار می شدند تا عبرتی باشد برای سایر دامداران.
این حکم نشان می دهد که در آن روزگار حمله گاوها به انسان ها، امری رایج بوده است. تردیدی نیست که اکثر دامپروران ثروتمند به حقوق خانواده قربانیان بی اعتنایی می کرده اند.
۵٫ شاید برخی از خوانندگان به حکم “سنگسار” به شدت اعتراض کنند. باید دانست که در دوران باستان، سنگ در جوامع انسانی سه کاربرد داشت:
الف. از سنگ به عنوان ابزار در خانه و محل کار استفاده می گردید.
ب. سنگ برای انسان ها جنبه دفاعی داشت و آنان از خویش در برابر دشمن دفاع می کردند.
ج. از سنگ برای حکم اعدام استفاده می گردید.
در چارچوب دوران باستان و محدودیت هایی که انسان ها داشتند، استفاده از سنگ در اکثر موارد ضروری و منطقی بود. حتی امروزه نیز در اقصی نقاط جهان، معترضان به هنگام درگیری با پلیس، به پرتاب سنگ مبادرت می ورزند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ