مخالفان کتاب مقدس ادعا می کنند اصول اعتقادات مسیحیت ریشه در آئین هندو دارد. آیا این ادعا صحیح است؟
یک. هندو برگرفته از رودخانه “سند” هندوستان است. یک ایرانی یونانی تبار به نام “اسکیلاکس” از طرف داریوش امپراطور پارس، مامور پیمودن رود “سند” بود. او نام “هندوس” را برای اطراف رودخانه سند در گزارش خود به کار برد. در دوران اسلام نام “هندو” به سرزمین و مذهب مردم آن منطقه اطلاق شد. بعدها هندوها نیز خود را “هندو” نامیدند و “هندو” نام رسمی آئین آنان شد.
امروزه هشتاد درصد مردم هندوستان پیرو آیین هندو هستند و حدود ۳۰ میلیون نفر دیگر از پیروان این آیین در کشورهای دیگر زندگی می کنند.
دوم. هندوها به دوباره زاده شدن اعتقاد دارند (انسان می میرد و زنده می شود تا دوباره در این دنیا زندگی کند و این چرخه هم چنان تکرار می شود) که فرصتی برای رهایی از گناه و دستیابی به رستگاری است. کسانی که به بدی روی می آورند بعد از زنده شدن به اشخاص بدبخت و بینوا یا حیوان تبدیل می شوند. انسانی هایی که نیکو هستند در بازگشت های مجدد به زندگی به افراد خوشبخت تبدیل می شوند. در این حالت وحدت و یگانگی با “برهمن” (خدای هندوها) حاصل می گردد.
اما کتاب مقدس تعلیم می دهد که ما شبیه خدا (عقل، اراده و عواطف) آفریده شده ایم. با این توصیف به علت نااطاعتی آدم و حوا، گناه وارد جهان شد. تنها راه آزادی پذیرش فیض و رحمت خدا است که با ایمان به عیسی مسیح نجات می یابیم (افسسیان فصل ۲ آیات ۸- ۹).
سوم. هندوها معتقدند با ریاضت و تمرکز حواس (نظیر یوگا) می توان ذهن را از افکار منفی پاکسازی کرد.
در مسیحیت با کمک روح القدس (روح خدا) می توانیم به حیات خود در ایمان ادامه دهیم (یوحنا فصل های ۱۴- ۱۶، غلاطیان فصل ۳ آیه ۳).
چهارم. هندوها به بهشت و جهنم اعتقاد ندارند. همان گونه که ذکر شد این آیین به بازگشت مکرر به زندگی معتقد است.
کتاب مقدس تعلیم می دهد که همه انسان ها چه بد و چه خوب زنده خواهند شد (اول تسالونیکیان فصل ۴ آیات ۱۶- ۱۷). مردم بد روانه جهنم می شوند و اشخاص نیکو به بهشت می روند (مکاشفه فصل ۲۰ آیات ۴- ۱۵).
پنجم. خدای هندوها عاری از شخصیت و عواطف و احساسات است. خدای مسیحیان از شخصیت کامل برخوردار است که شامل عقل، اراده و عواطف و احساسات می باشد.
ششم. مطابق نگرش هندوها “جهالت و نادانی” مشکل اصلی بشر است. در حالی که کتاب مقدس می گوید مشکل اصلی، یاغیگری و نااطاعتی بشر از خدا است.
هفتم. مسیحیان یک خدا دارند، اما تعداد خدایان هندوها بی شمار است.
هشتم. مخالفان مسیحیت می گویند که هندوها دارای تثلیث (سه خدا) هستند و مسیحیان از آیین هندو الگوبرداری کرده اند.
تثلیث هندوها عبارت است از برهما، شیوا و ویشنو.
خدای برهما خالق است، شیوا حفظ و حراست می کند، در حالی که ویشنو نابودگر و ویرانگر است. کتاب مقدس تعلیم می دهد که پدر، پسر و روح القدس در آفرینش عالم هستس مشارکت داشتند (پیدایش فصل ۱ آیات ۲- ۳). در تثلیث هندو، فقط برهما خالق جهان است.
در آیین هندو هر خدا به خدایان متعدد تقسیم می شود، اما تثلیث مسیحیت واحد و مقدس است،
خدایان هندو با یکدیگر تناقض دارند و هر کدام به میل خود رفتار می کند، در حالی که پدر، پسر و روح القدس در هماهنگی کامل کار می کنند (اول یوحنا فصل ۵ آیات ۶- ۸).
واقعیت آن است که شیطان همواره مقلد خداست و می خواهد جایگزین خدا شود. او تثلیث نامقدس را به وجود خواهد آورد: شیطان، دجال و نبی کاذب (مکاشفه فصل های ۱۲- ۱۳). به همین دلیل بود که خدا او را از ملکوتش اخراج کرد (اشعیاء فصل ۱۴ آیات ۱۲- ۱۴).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
