معرّفی کتاب
کتاب اول پادشاهان، تاریخ ادامهٔ سلطنت بنی‌اسرائیل می‌باشد که در کتابهای سموئیل شروع شده است. این کتاب را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد.
۱- جانشینی حضرت سلیمان به عنوان پادشاه در جنوب و شمال و مرگ پدرش حضرت داوود.
۲- زندگی موفّقیّت‌آمیز و پر قدرت سلیمان به خصوص در ساختن معبد بزرگ در اورشلیم.
۳- جدا شدن قوم به پادشاهی شمال (اسرائیل) و پادشاهی جنوب. (یهودا) سپس داستان پادشاهانی که تا اواسط قرن نهم ق. م. بر آنان حکمرانی نمودند.
در دو کتاب پادشاهان، هریک از پادشاهان، برحسب وفاداری آنها به خدا، مورد قضاوت قرار گرفته‌اند و موفقیّتهای ملّی آنان نیز بر اساس همین وفاداری بوده است، درحالی‌که بت‌پرستی و بی‌اطاعتی، آنها را دچار پریشانی کرده است. پادشاهان ناحیهٔ شمالی، همه سقوط کردند، درحالی‌که سرگذشت پادشاهان جنوب درهم آمیخته است.
قسمت‌های مهم کتاب اول پادشاهان، مربوط به انبیای خداوند است که به مردم هشدار می‌دادند، بت‌پرستی نکنند و نسبت به خدا نامطیع نباشند. داستان ایلیا و انبیای بعل در فصل هجدهم قابل ذکر است.
تقسیم‌بندی کتاب
پایان سلطنت حضرت داوود ۱:۱-۱۲:۲
حضرت سلیمان پادشاه می‌شود ۱۳:۲-۴۶
پادشاهی حضرت سلیمان ۱:۳-۴۳:۱۱
الف- سالهای اول ۱:۳- ۳۴:۴
ب- ساختن معبد بزرگ ۱:۵- ۶۶:۸
ج- سالهای آخر ۱:۹-۴۳:۱۱
تجزیهٔ پادشاهی ۱:۱۲-۵۳:۲۲
الف- شورش طایفه‌های شمالی ۱:۱۲-۲۰:۱۴
ب- پادشاهان یهودا و اسرائیل ۲۱:۱۴-۳۴:۱۶
ج- ایلیای نبی ۱:۱۷-۲۱:۱۹
د- آخاب، پادشاه اسرائیل ۱:۲۰-۴۰:۲۲
ه- یهوشافاط پادشاه یهودا و اخزیا پادشاه اسرائیل ۴۱:۲۲-۵۳
