پولس به اعضای کلیسای قرنتس به “خاری در جسمش” اشاره کرد (دوم قرنتیان فصل ۱۲ آیه ۷). مقصود او از “خار در جسم” چه بود؟
برخی بر این باورند که “خار” زحمات و مشکلاتی است که پولس به هنگام بشارت انجیل متحمل می شد، مانند سنگسار شدن، شلاق خوردن، زندانی شدن، اتهامات واهی… (دوم قرنتیان فصل ۱۲ آیه ۱۰).
عده دیگر می گویند “خار” اشاره به یک شخص دارد. آن شخص “اسکندر مسگر” بود که به پولس بسیار بدی کرده بود (دوم تیموتاوس فصل ۴ آیه ۱۴). در اعمال رسولان فصل ۱۹ آیات ۳۳- ۳۴ و هم چنین اول تیموتاوس فصل ۱ آیه ۲۰ از فردی به نام اسکندر سخن به میان آمده است. احتمال دارد که اسکندر مسگر به دروغ علیه پولس شهادت داده باشد.
اما عقیده ای که بیش از همه مورد قبول است آن است که مقصود پولس از “خار” ضعف جسمانی است که منجر به رشد روحانی او می گردید. این خار اشاره به نوعی مرض چشمی دارد مانند تراخم مزمن. اگرچه دردآور نبود، اما باعث می شود چهره شخص بیمار ظاهری چندش آور به خود بگیرد. او چهارده سال پیش از نوشتن دو مین نامه به کلیسای قرنتس، به این مرض مبتلا شده بود (ایات ۲ و ۷) که هم زمان بود با ورود او به غلاطیه (اولین سفر بشارتی).
زمانی که پولس برای اولین مرتبه به ایالت غلاطیه (ترکیه کنونی) سفر کرد، به این بیماری مبتلا شده بود. در نتیجه از ضعف بدنی رنج می برد. شاید به علت همین بیماری قادر به ادامه سفر نبود و ناچار شد تا بهبودی کامل در غلاطیه اقامت کند. برخی بر این باورند که ضعف بینایی او به هنگام سنگسار شدن در شهر لستره (واقع در ایالت غلاطیه) ایجاد شد.
آنچه مشخص است پولس حتی علی رغم ضعف و بیماری، به بشارت انجیل ادامه می داد.
او هنگامی که به غلاطیه رسید ار ضعف بدنی برخوردار بود (غلاطیان فصل ۴ ایه ۱۳). در ظاهر او حالتی ایجاد شده بود که باعث کراهت بینندگان می شد (غلاطیان فصل ۴ آیه ۱۴). اعضای کلیسای غلاطیان حاضر بودند چشمان خود را نیز به او بدهند (غلاطیان فصل ۴ آیه ۱۵).
این خود بیانگر ناراحتی چشمی او بود. دست خط درشت پولس نیز احتمالا مربوط به دید کم او بود (غلاطیان فصل ۶ آیه ۱۱). شاید دلیل این که او همواره رساله های خود را با دیکته کردن به بعضی از افراد به نگارش درمی آورد، نیز ضعف بینایی او بود.
مردم غلاطیه قدرت انجیل و قدرت مسیح را در ضعف و بیماری پولس دیدند. خدا به پولس فرمود:”فیض من برای تو کافی است، زیرا قوت من در ضعف کامل می گردد” (دوم قرنتیان فصل ۱۲ آیات ۹- ۱۰).
پولس دلیل وجود این خار را به “شیطان” نسبت می دهد. او نیز مانند ایوب رنج می کشید، زیرا مسبب آن شیطان بود (ایوب فصل ۱ آیه ۱۲).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
