مقرّرات جنگ
1«زمانی که به جنگ میروید و لشکر دشمن را با اسبها و ارّابههای جنگی آنها بزرگتر و نیرومندتر از خود میبینید، نترسید؛ زیرا خداوند خدایتان که شما را از سرزمین مصر بیرون آورد، همراه شما میباشد. 2پیش از آن که به جنگ بروید، کاهنی بیاید و به ارتش بگوید، 3‘ای مردان اسرائیلی، بشنوید! امروز شما برای جنگ به مقابل دشمن میروید. سست دل نشوید، نترسید، وحشت نکنید و شجاع باشید، 4زیرا خداوند خدایتان با شما میرود، با دشمن میجنگد و شما را پیروز میسازد.’
5«آنگاه افسران به سربازان چنین بگویند: ‘آیا کسی هست که خانهای نو ساخته و آن را وقف نکرده باشد؟ وی به خانهٔ خود بازگردد، در غیر این صورت اگر در جنگ کشته شود، شخص دیگری آن خانه را وقف خواهد کرد. 6آیا کسی هست که تاکستانی کاشته و هنوز از انگور آن برداشت نکرده باشد؟ اگر هست به خانهٔ خود بازگردد، مبادا در جنگ بمیرد و کس دیگری میوهٔ آن را بخورد. 7آیا کسی هست که نامزد کرده امّا هنوز ازدواج نکرده باشد؟ اگر هست، باید به خانهٔ خود بازگردد، در غیر این صورت اگر در جنگ کشته شود، شخص دیگری با نامزد او ازدواج خواهد کرد.’
8«همچنین افسران به سربازان بگویند: ‘آیا کسی هست که شجاعتش را از دست داده باشد و بترسد؟ اگر چنین است، او باید به خانهٔ خود بازگردد. در غیر این صورت روحیه دیگران را از بین خواهد برد.’ 9هنگامیکه سخنان افسران با ارتش تمام شد، برای هر گروه، رهبری انتخاب شود.
10«هنگامیکه میخواهید به شهری حمله کنید، ابتدا به مردم فرصت بدهید که تسلیم شوند. 11اگر دروازهها را باز کردند و تسلیم شدند، آنها باید بردگان شما شوند و از آنها بیگاری بکشید. 12امّا اگر تسلیم نشدند و خواستند که بجنگند، پس شما آن شهر را محاصره کنید. 13هنگامیکه خداوند خدایتان آن شهر را به شما داد، همهٔ مردان آنجا را به قتل برسانید. 14امّا شما میتوانید زنان و کودکان و گاو و گوسفند و هرچه را در شهر هست، برای خود نگه دارید. شما میتوانید از هر چیز که به دشمن شما تعلّق دارد، استفاده کنید؛ زیرا خداوند آنها را به شما داده است. 15به همین ترتیب با تمام شهرهایی که از سرزمینی که در آن ساکن میشوید دور هستند، رفتار کنید.
16«امّا در شهرهای آن سرزمینی که خداوند خدایتان به شما میدهد، همه را بکشید. 17همه را از بین ببرید، حِتّیان، اموریان، کنعانیان، فرزیان، حویان و یبوسیان را همانطور که خداوند خدایتان امر فرموده است. 18در غیر این صورت ایشان کارهای زشتی را که برای پرستش خدایانشان انجام میدهند، به شما میآموزند و شما علیه خداوند خدایتان مرتکب گناه خواهید شد.
19«هنگامیکه سعی میکنید شهری را تصرّف کنید، درختان میوهٔ آن را قطع نکنید، حتّی اگر محاصره طولانی شود، میوهٔ آنها را بخورید امّا درختان را نابود نکنید، زیرا آنها دشمنان شما نیستند. 20درختانی را که میدانید میوه بار نمیآورند، قطع کنید و از چوب آنها برای ساختن سنگر استفاده کنید.