مسیح خطاب به کلیسای پرغامس فرمود:”هر که پیروز شود، من به او سنگ سفیدی خواهم بخشید که بر آن نام جدیدی نوشته شده است، نامی که هیچکس از آن با خبر نیست، غیر از کسی که آن را دریافت می کند” (مکاشفه فصل ۲ آیه ۱۷).
مفهوم “سنگ سفید” همراه با “نام جدید” چیست؟
سه نگرش برای سنگ سفید وجود دارد:
یک. در دوران یوحنا، رومی ها به افراد محکوم و مجرم سنگ سیاه می دادند، اما به دعوت شدگان به یک ضیافت “سنگ سفید” به عنوان بلیط ورودی داده می شد (شبیه کارت های دعوت امروزی). نام دعوت شدگان بر روی سنگ ها حک شده بود. تشبیه سنگ سفید ، ضیافت عظیم مسیح را تداعی می کند.
دو. “سنگ سفید” اشاره به سنتی در عهد عتیق دارد که مطابق آن به کسانی که به جشن، مهمانی یا تأتر دعوت می شدند، سنگی سفید داده می شد و این سنگ به منزله علامتی بود که دارنده آن جزو دعوت شدگان است. بنابراین، منظور مسیح در این جا این است که کسانی که سنگ سفید را دریافت کرده اند و نام شان بر آن نوشته شده، دعوت شده اند تا در آسمان از “من مخفی” (غذای روحانی و معنوی) بخورند. در دوران موسی، وقتی اسرائیل در صحرای سینا به سر می برد خدا “من” را از آسمان فرستاد و بدین ترتیب غذای جسم آن ها را تامین کرد (خروج فصل ۱۶ آیات ۱۴- ۱۸). مسیح فرمود که “نان حیات” است (یوحنا فصل ۶ آیه ۵۱).
خوردن نان روحانی شامل مطالعه کتاب مقدس، گفتگوی دوستانه و صمیمانه با مسیح، اطاعت از احکام و توکل به روح القدس برای قدرت یافتن می باشد. “سنگ سفید” علامت و نشانه ای بود از اتحاد و رابطه عمیق میان ایماندار با مسیح.
مسیح به ایمانداران وعده داد:”هر که پیروز شود، سنگ سفیدی به او خواهم بخشید”. در قرن اول میلادی، بعد از پیروزی در نبرد، برای قدردانی به گلادیاتورها “سنگ سفید” هدیه می دادند. مسیح نیز به کسانی که بر گناه غالب آیند، سنگ سفید جاودانی عطا خواهد کرد. سنگ سفید می تواند نمادی از زندگی ابدی توام با شادی زائدالوصف در حضور خداوند باشد (مکاشفه فصل ۱۴ آیه ۱۳)، جایی که هیچ محکومیت و مجازاتی در انتظار ما نیست (رومیان فصل ۸ آیه ۱).
سه. “سنگ سفید” در دوران یوحنا به “طلسم خوش شانسی” نیز معروف بود. مردم آن روزگار بر این باور بودند که دارنده سنگ از بدبختی و حوادث بد محفوظ می ماند. اما واقعیت آن است که مسیح خداوند ما را از آسیب های روحانی شیطان و مخالفان مسیحیت محافظت می فرماید.
چارلز سوایندال چنین خاطرنشان کرد:”اصلا اهمیتی ندارد که کدام نگرش درست و صحیح است. آنچه برای مسیح الویت دارد حفظ ایمان و توجه به صداقت و امور اخلاقی است که به دریافت پاداش عظیم منجر خواهد شد”. داود پادشاه نوشت:”چه کسی می تواند در خانه مقدس تو (خداوند) بماند؟ کسی که بی ریا باشد و هر کاری را با صداقت انجام دهد. کسی که از دیگران بدگویی نکند، به تهمت ها گوش ندهد، به همسایه خود بدی نکند… چنین شخصی همیشه پایدار خواهد ماند” (مزمور ۱۵).
مسیح فرمود:”هر که این را می شنود، خوب توجه کند که روح خدا به کلیساها چه می گوید” (مکاشفه فصل ۲ آیه ۱۷). تاکید عیسی بر “دقت در شنیدن” است. مشکل اعضای کلیسای پرغامس عدم توجه به نوع تعلیم بود در نتیجه معلم های کاذب تعالیم غلط را ترویج می کردند. روح القدس الهام بخش کتاب مقدس بود:”تمام قسمت های کتاب مقدس را خدا الهام فرموده است” (دوم تیموتاوس فصل ۳ آیات ۱۵- ۱۷).
مسیح وعده داد:” بر سنگ سفید نام جدیدی نوشته شده است، نامی که هیچکس از آن با خبر نیست، غیر از کسی که آن را دریافت می کند”. ایمانداران در بهشت صاحب نام جدیدی خواهند شد. خدا به بسیاری از شخصیت های کتاب مقدس، اسامی جدیدی داد (ابراهیم، ساره، یعقوب، پطرس و پولس). این اسامی جدید نشان می داد که خدا تا چه حد زندگی شان را تغییر داده است.
خداوند فرمود:”اگر آنان (ایمانداران) آنچه را مورد پسند من است، به جا آورند و به عهد من وفادار بمانند، آنگاه نام آن ها در خانه من و در میان قوم من تا ابد به یادگار خواهد ماند” (اشعیاء فصل ۵۶ آیات ۴- ۵).
خبر خوش این است که نام جدید شما از هم اکنون نوشته شده و در انتظار شماست. نام جدید به معنای آن است که در آسمان جای شما رزرو شده است. کلام خدا می فرماید:”خدا برای دوستداران خود، چیزهایی تدارک دیده است که هیچ انسانی هرگز ندیده، نشنیده و به فکرش خطور نکرده است” (اول قرنتیان فصل ۲ آیه ۹، اشعیاء فصل ۶۴ آیه ۴).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
