۱۴۴۰۰۰ نفر در فصل ۱۴ مکاشفه
در فصل ۱۴ مکاشفه نیز به ۱۴۴۰۰۰ نفر اشاره گردیده است:”بره (مسیح) بر کوه صیهون ایستاده است. همراه او ۱۴۴۰۰۰ نفر ایستاده بودند که بر پیشانی شان نام او و نام پدر او نوشته شده بود… آنان خود را با گناهان این دنیا آلوده نکرده اند، بلکه مثل باکره پاک هستند” (آیات ۱- ۵).
ابتدا این سئوالات مطرح می شود که آیا ۱۴۴۰۰۰ نفر بر روی زمین هستند یا در بهشت؟ کوه صیهون در کجاست؟
این فصل نیز با نماد و سمبل آغاز می شود:
یک. بره که نمادی از مسیح است.
دو. کوه صیهون اشاره به کوهی در بهشت است (پیشگویی اشعیاء نبی درباره بهشت: اشعیاء فصل ۲ آیات ۲- ۳). این کوه در زمین جدید (سیاره زمین توسط خدا بازسازی خواهد شد) در کنار شهر بزرگ (اورشلیم) واقع شده که بلند ترین جهان محسوب می شود (مکاشفه فصل ۲۱). کوه صهیون نیز نمادی از ملکوت و فرمانروایی خداوند است.
سه. ۱۴۴۰۰۰ نفر نیز نمادی از تعداد کامل قوم خدا در بهشت می باشند. لازم به یادآوری است که این عدد معرف تعداد واقعی و آمار دقیق از ایمانداران در بهشت نمی باشد.
چهار. “باکره” بودن این افراد نیز نمادین است. زیرا در میان آنان ابراهیم، یعقوب، موسی و سایر انبیاء که متاهل بوده اند، حضور دارند. در عهد عتیق به “زنا روحانی” اشاره شده که به معنای خیانت به خداوند است. اما این ایمانداران از نظر روحانی پاک و مقدس هستند و به مسیح خداوند وفادار مانده اند.
این گروه مانند فصل هفتم مکاشفه، با نام پدر و بره (مسیح) مهر شده اند. این جماعت با خون مسیح شسته شده است (فصل ۱۴ آیه ۴ مقایسه شود با فصل ۷ آیه ۱۴).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
