سرزمین‌های تسخیر نشده
1وقتی‌که یوشع پیر و سالخورده شد، خداوند به او فرمود: «تو حالا پیر و سالخورده شده‌ای و هنوز هم جاهای زیادی برای تصرّف باقیمانده است. 2که عبارتند از: تمام سرزمین فلسطینیان، جشوریان 3عویان از شیحور که در شرق مصر است تا سرحد عقرون در سمت شمال، که اکنون در دست کنعانیان است. پنج حکمران فلسطینی در این پنج شهر حکومت میکردند: غزه، اشدود، اشقلون، جت و عقرون، 4در جنوب، تمام سرزمین کنعانیان، از میعاره در صیدون تا افیق و سرحد اموریان، 5سرزمین جبلیان، تمام سرزمین لبنان در شرق، از بعل جاد در جنوب کوه حرمون تا گردنه حمات،6-7ساکنان کوهستان از لبنان تا مصرفوت مایم و مردم صیدون، همهٔ اینها را از سر راه بنی‌اسرائیل بیرون می‌‌رانم. تو باید آن را همان‌طور که گفته‌ام بین نُه طایفهٔ بنی‌اسرائیل و نصف طایفهٔ منسی تقسیم کنی.»
سرزمین‌های شرقی رود اردن
8نیم دیگر طایفهٔ منسی و طایفه‌های رئوبین و جاد قبلاً سهم خود را گرفته‌اند که در شرق رود اردن است و موسی، خادم خداوند به آنها داد 9که حدود آن از عروعیر، در کنار وادی ارنون، و از شهری که در وسط این وادی است، تمام بیابان میدبا تا دیبون وسعت داشت. 10آن قسمت همچنین شامل تمام شهرهای سیهون، پادشاه اموریان که در حشبون حکومت میکرد تا به سرحد عمون بود 11و جلعاد، سر زمین جشوریان و معکیان، سراسر کوه حرمون، تمام باشان، تا سلخه هم مربوط به این ناحیه بود.12تمام سرزمین عوج، پادشاه باشان، که در اشتاروت و ادرعی حکومت میکرد. او تنها بازماندهٔ رفائیان بود و موسی آنها را شکست داد و از سرزمینهایشان بیرون راند.13امّا بنی‌اسرائیل جشوریان و معکیان را بیرون نکردند، بلکه این دو قوم هنوز هم تا به امروز در بین بنی‌اسرائیل زندگی می‌‌کنند.
14موسی به طایفهٔ لاوی سهمی از زمین نداد. طبق دستور خداوند آنها حق داشتند که سهم خود را از قربانی‌های سوختنی که بر قربانگاه برای خداوند تقدیم می‌شد، بگیرند.
سرزمین طایفهٔ رئوبین
15وقتی‌که موسی سهم خاندانهای طایفهٔ رئوبین را داد، 16قلمرو سرزمین آنها از عروعیر، در کنار وادی ارنون، شهر مرکزی وادی و سراسر دشت مجاور میدبا بود.17این ناحیه شامل حشبون و تمام شهرهای آن در دشت، دیبون، باموت بعل، بیت بعل معون، 18یهصه، قدیموت، میفاعت، 19قیریتایم، سبمه، سارت شحر در کوهستان در بالای دشت، 20بیت فغور، در دامنهٔ فسجه، بیت‌یشیموت، 21سراسر شهرهای دشت، تمام سرزمین سیهون پادشاه اموریان که در حشبون حکومت میکرد و موسی او را با پادشاهان مدیان، یعنی اوی، راقم، صور و رابع، که در آن سرزمین زندگی میکردند، شکست داد. 22بنی‌اسرائیل، بلعام پسر بعور فال‌بین را، همراه با بقیّهٔ آنها با شمشیر کشت 23و رود اردن سرحد غربی طایفهٔ رئوبین بشمار می‌‌رفت. این شهرها و دهات آن سهم طایفهٔ رئوبین بودند که به خاندانهای آنها داده شد.
سرزمین طایفهٔ جاد
24موسی سهم طایفهٔ جاد را هم داد. 25که عبارت بود از یعزیر، همهٔ شهرهای جلعاد، نیمی از سرزمین عمونیان تا عروعیر که در شرق ربه واقع است. 26و از حشبون تا رامت مصفه و بطونیم، از محنایم تا سرحد دبیر 27و در دشت اردن شهرهای بیت هارام، بیت نمره، سُكوّت، صافون و بقیّهٔ سرزمین سیهون، پادشاه حشبون. رود اردن سرحد غربی آن بود که تا دریاچهٔ جلیل ادامه داشت. 28این شهرها و روستاهای آن سهم طایفهٔ جاد بودند که به خاندانهای آنها داده شد.
سرزمین نصف طایفهٔ منسی
29موسی قسمتی از سرزمین را به نصف طایفهٔ منسی داد. 30محدودهٔ سرزمین ایشان از محنایم، تمام باشان، یعنی سراسر سرزمین عوج، پادشاه باشان، و شهرهای یائیر که تماماً شصت شهر بود، وسعت داشت. 31نیم جلعاد، عشتاروت، ادرعی و شهرهای عوج در باشان به نصف خاندان ماخیر پسر منسی، داده شد.
32این ترتیبی است که موسی سرزمین شرق اریحا و اردن را هنگامی که در موآب بود، تقسیم کرد. 33امّا موسی به طایفهٔ لاوی سهمی از زمین نداد، بلکه همچنان‌که خداوند فرموده بود، خود خداوند خدای بنی‌اسرائیل سهم آنان بود.