مطابق ادعای تکامل باوران، انسان های “دوران سنگ” (عصر حجر) غارنشین بوده اند و هنوز به کشاورزی روی نیاورده بودند. آنان چنین نتیجه می گیرند این نکته با گزارش کتاب مقدس که فرزندان آدم و حوا به زراعت و گله داری می پرداختند، کاملا مغایرت دارد.
کتاب مقدس گزارش می دهد که در روزگار آدم، زراعت رایج بود (پیدایش فصل ۲ آیه ۱۵، فصل ۳ آیه ۱۷، فصل ۴ آیه ۲). مدتی بعد ساخت ابزار مسی و آهنی (فصل ۴ آیه ۲۲) و آلات موسیقی (فصل ۴ آیه ۲۱) آغاز گردید. بنابراین عصر سنگ، عصر مفرغ و عصر آهن وجود نداشت.
اما این سئوال مطرح می شود که شواهدی زیادی از انسان های غارنشین به جا مانده مانند ابزار سنگی، خاکسترهای اجاق و تصاویری که بر دیوارهای غارها نقاشی شده. آیا باید این کشفیات نادیده گرفت؟
یک. باید در نظر داشت شواهدی که در غارها وجود دارد، متعلق به بعد از طوفان روزگار نوح است. دورانی که انسان ها به مناطق دیگر مهاجرت کردند. آنان برای دوری از گزند حیوانات وحشی یا حملات دشمنان، به طور موقت به غارها پناه بردند (پیدایش فصل ۱۰).
دو. کتاب مقدس بارها گزارش داده که به دلایلی مردم به غارها پناه بردند. اما آن به معنای انسان های غارنشین که مورد نظر تکامل گرایان است، نیست. کسانی که در غارها سکونت گزیدند، از نسل آدم و نوح بودند و فقط برای مدت کوتاهی اقامت کردند. مواردی مانند: لوط و دو دخترش (تنها بازماندگان سدوم و غموره) (پیدایش فصل ۱۹ آیه ۳۰)، پنج پادشاه در یک غار پنهان شدند (یوشع فصل ۱۰ آیه ۱۶)، سکونت سامسون در غار (داوران فصل ۱۵ آیه ۸)، داود از شهر جت فرار کرد و به غار عدولام رفت. طولی نکشید که سایر بستگانش به او ملحق شدند (اول سموئیل فصل ۲۲ آیه ۱)، داود در غاری در صحرای عین جدی سکونت داشت (اول سموئیل فصل ۲۴)، ایلیا نبی از بیم انتقام ملکه ایزابل گریخت و به غاری پناه برد (اول پادشاهان فصل ۱۹ آیات ۹ و ۱۳)، صد نفر از انبیاء در دو غار پنهان شدند (اول پادشاهان فصل ۱۸ آیه ۴)، اسرائیلی ها از ترس فلسطینی ها در غارها پناه گرفتند (اول سموئیل فصل ۱۳ آیه ۶)، اسرائیلی ها از ترس قوم بی رحم مدیان به غارها پناه بردند (داوران فصل ۶ آیه ۲)… از غار برای دفن مردگان نیز استفاده شده است. ابراهیم غاری را به عنوان مقبره خانوادگی خریداری کرد (پیدایش فصل ۲۳).
در طول تاریخ نه فقط قوم اسرائیل بلکه مردمان سرزمین های دیگر نیز در غارها به طور موقت یا دائم ساکن می شدند. بنابراین سکونت در غارها به معنای “ماقبل تاریخ”، “عصر حجر” “دوران مفرغ” نیست. خداوند، آدم و حوا را در باغ عدن آفرید و نه در غار (پیدایش فصل ۲ آیه ۱۵).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
