برخی مسیحیان بعد از ایمان آوردن به مسیح، به کشیش کلیسا می گویند که در قبل از نجات از قلمرو گناه، دوست دخترش حامله شده. سپس می پرسند آیا می توانم با دوست دخترم که حامله است ازدواج کنم؟
معمولا این افراد بی توجهی دوست دخترشان را در پیشگیری، علت اصلی حاملگی می دانند! البته گاهی هم ادعاهایی می کنند از قبیل مست بودم، یا می خواستم عشقم را نثار او کنم، خب، همه اشتباه می کنند… سپس می افزایند که والدین من و دوست دخترم قول داده اند تا نوزاد را بزرگ کنند. دولت (کشورهای غربی) هم با کمک مالی حمایت می کند…
اما دیدگاه کتاب مقدس درباره این موضوع چیست؟
طبق حکم خداوند در شریعت یهود، اگر مردی، دختر باکره ای را که هنوز نامزد نشده، اغفال کند، باید مهریه دختر را پرداخته، او را به عقد خود درآورد (خروج فصل ۲۲ آیه ۱۶).
حکم مشابه ای در کتاب تثنیه (فصل ۲۲ آیات ۲۸- ۲۹) ذکر شده، مبنی بر آن که اگر مردی به دختر باکره ای تجاوز کند، بایستی با او ازدواج کند. بدون تردید، آن دختر حامله می گردید، در نتیجه برای مراقبت از کودک و هم چنین اجتناب از شیوع گناهان جنسی، ازدواج امری حتمی و ضروری بود.
این قانون از دختر حمایت می کرد، زیرا در آن دوران مردان با نامزدی که بکارت خود را از دست داده، ازدواج نمی کردند. هم چنین مرد متجاوز، دیگر حق نداشت او را طلاق دهد.
در عهد جدید توصیه شده اگر کسی به احتیاجات خویشان به خصوص اعضای خانواده خود بی توجه باشد، اجازه ندارد خود را مسیحی معرفی کند. چنین شخصی از کافر هم پست تر است (اول تیموتاوس فصل ۵ آیه ۸). نوازد در شرف تولد است، لذا زن و مردی که خارج از چارچوب ازدواج مرتکب زنا شده اند، بایستی بعد از توبه، ازدواج کرده تا زمینه را برای مراقبت و تربیت کودک مساعد سازند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
