کتاب مقدس می فرماید:”در نظر خداوند، یک روز مثل هزار سال و هزار سال مثل یک روز است” (دوم پطرس فصل ۳ آیه ۸). آیا منظور پطرس آن است که در بهشت زمان وجود ندارد؟
بسیاری فکر می کنند در بهشت بعد زمان وجود ندارد. یک نفر چنین گفت:”چه باور کنید و چه نکنید، در بهشت شاد خواهیم بود، بدون وجود زمان”. شخص دیگری هم چنین نوشت:”در بهشت، زمان در حالت سکون قرار دارد!”
ایده نبود زمان در بهشت، از کجا ناشی شده است؟ عده ای با خواندن ترجمه کینگ جیمز (ترجمه قدیمی فارسی سال ۱۸۹۵) چنین برداشت کرده اند که زمان در بهشت وجود ندارد:”بعد از این زمانی نخواهد بود” (مکاشفه فصل ۱۰ آیه ۶). درحالی که اصل آیه چنین است:”دیگر تاخیری نخواهد شد” (مژده برای عصر جدید/ انجیل شریف).
وقتی با دقت کتاب مقدس را مطالعه می کنیم، درمی یابیم که اشاره های زیادی به زمان در بهشت وجود دارد:
“به هر یک از شهدای مسیحی ردای سفید دادند و به آن ها گفته شد که اندکی دیگر بیارامند تا تعداد همقطاران و ایمانداران که می باید مثل آنان کشته شوند، کامل گردد” (مکاشفه فصل ۶ آیه ۱۱).
“تا ثروت عظیم و بی قیاس فیض خود را با مهربانی نسبت به ما، در عیسی مسیح در زمان های آینده نمایان سازد” (افسسیان فصل ۲ آیه ۷). پولس نه فقط به دوران آینده، بلکه به دوران ها اشاره نمود.
“این ها کسانی هستند که از آن عذاب سخت گذشته اند. به این سبب آن ها در برابر تخت خدا هستند و او را شب و روز خدمت می کنند” (مکاشفه فصل ۷ آیات ۱۴- ۱۵).
“در هر طرف رودخانه، یک درخت حیات بود که سالی دوازده بار میوه می آورد، هر ماه یک بار از برگ این درختان برای درمان ملل استفاده می شد” (مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۲).
خداوند درباره زمین تازه (بهشت) چنین می فرماید:”در تمام جشن های هر ماه و در تمام سبت ها (روزهای تعطیل)، مردم از هر قوم و ملتی برای پرستش من به این جا خواهند آمد” (اشعیاء فصل ۶۶ آیه ۲۳). جالب است که در بهشت یک روز در هفته تعطیل است و هم چنین جشن های پرشکوهی خواهیم داشت. خدا برای زمین تازه و شگفت انگیز، برنامه ریزی کرده است.
“هنگامی که بره (مسیح)، هفتمین مهر را گشود، نزدیک نیم ساعت در آسمان سکوت برقرار بود” (مکاشفه فصل ۸ آیه ۱).
بنابراین، کتاب مقدس تعلیم می دهد که ما در بهشت، دوران ها و مراحل زمانی را تا ابد تجربه خواهیم کرد.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ