بسیاری از از ایمانداران مسیحی معتقدند که کسی که توسط خدا از قلمرو گناه نجات یافته و روح خدا در او ساکن است، نباید در جبهه های جنگ حضور یابد.
مومنان مسیحی می پرسند که آیا مسیح نفرمود اگر کسی بر صورت تو سیلی بزند، بگذار به طرف دیگر هم سیلی بزند (لوقا فصل ۶ آیه ۲۹)؟ آیا او حکم نکرد که همسایه ات را مانند خودت محبت کن (لوقا فصل ۱۰ آیه ۲۷)؟ آیا عیسی نفرمود که به دشمنان تان محبت کنید و هر کسی که شما را لعنت کند، برای او دعای برکت کنید (متی فصل ۵ آیه ۴۴)؟ آیا مسیح دشمنانش را هنگامی که بر روی صلیب بود، نبخشید (لوقا فصل ۲۳ آیه ۳۴)؟ بنابراین آیا حضور در جبهه های جنگ و کشتن دشمنان بر اساس حکم مسیح است؟
یک. احکام مسیح و حتی ده فرمان در شریعت یهود (خروج فصل ۲۰)، مربوط به روابط شخصی و جلوگیری از ناامنی در سطح اجتماع است. چنین احکامی از انتقام شخصی جلوگیری می کند. اگر این قانون نبود، افراد قوی، ضعیفان را در مقابل کوچک ترین خطا، خرد می کردند.
قتل نه فقط گناه محسوب می شود، بلکه ارتکاب به آن، جامعه را ناامن می سازد. اگر خدا فرمان داد که دزدی نکن، مقصود فقط ارتکاب گناه نبود، بلکه در جامعه ایجاد هرج و مرج می شود. اگر خدا فرمود که زنا نکن، یعنی نه فقط زنا گناه است، بلکه روابط زن و شوهر را نابود می کند و بچه های طلاق و یا بی سرپرست به جامعه تحویل داده می شوند. آسیب شناسی خیانت به همسر بسیار عمیق و معمولا غیر قابل جبران است.
این احکام و فرامین به این دلیل صادر شد که بدانیم هر کاری که می کنیم عواقبی در پی دارد. بنابراین، خیلی مهم است که قبل از آن که دست به کاری بزنیم، خوب بیندیشیم و عواقب و پیامدهای آن را در نظر بگیریم. راجع به کارهایی که می خواهید امروز انجام دهید، خوب فکر کنید و ببینید که در دراز مدت چه عواقبی دارد.
دوم. در دنیای سقوط کرده و آغشته به گناه زندگی می کنیم. سیاست دولت ها نیز از این امر مستثنی نیست. گاه دولت ها به دلایل مختلف، گزینه جنگ را انتخاب می کنند. بنابراین جنگ به معنای نبرد و رویارویی نظامی میان ارتش های دو یا چند کشور است. پس وقوع این رویداد، خارج از چارچوب احکام الهی است که برای روابط شخصی صادر شده است.
سوم. زمان جنگ نیز شرایط ویژه خود را دارد: دشمن بی رحم است و دفاع امری کاملا ضروری است. از دیدگاه مسیحیت، دفاع گناه نمی باشد. روزهای یکشنبه در کشورهای غربی، پلیس در محوطه اکثر کلیساهای بزرگ حضور دارد تا از جان ایمانداران مسیحی و افراد حقجو محافظت کند. آنچه گناه محسوب می شود، کاربرد اسلحه برای تحمیل اعتقادات است. مسیح و رسولان هرگز حکم جهاد و کشتار غیرمسیحیان را صادر نکردند.
همان طور که در سطور پیشین ذکر شد، فرمان “قتل نکن” برای آن صادر گردید تا جامعه ناامن نشود و مردم به جای انتقام شخصی، به پلیس رجوع کنند و به رای دادگاه احترام بگذارند. با این توصیف، شاید عده ای اعتراض کنند که دفاع هم با قتل و خونریزی همراه است! باید بدانیم که قتل با افکار منفی و نفرت به وجود می آید، در حالی که دفاع به معنای حفظ جان در برابر اتفاق غیرمترقبه است.
اتفاقی که اگر مانع آن نشویم ممکن است به مرگ یا معلولیت کودکان و افراد غیرمسلح انجامد.
چهارم. مسیح به شاگردانش فرمود که شمشیر بخرند (لوقا فصل ۲۲ آیه ۳۶). در آن روزگار به هنگام سفرهای بین شهری، حیوانات درنده و وحشی یا راهزنان به مسافر تنها حمله می کردند ( لوقا فصل ۱۰ آیه ۳۰، داوران فصل ۱۴ آیات ۵- ۶). بنابراین داشتن شمشیر به عنوان وسیله دفاعی امری کاملا ضروری و حیاتی بود.
منظور مسیح را نباید این طور استنباط کرد که از امروز با خود اسلحه حمل کنیم. این سخن مسیح را برای زمان حاضر بایستی چنین تعبیر کرد که اگر سرباز هستید و دشمن به کشور حمله کرده، باید از خودتان و هموطن تان دفاع کنید. یا اگر به دلایلی، تهدید به مرگ شدید، می توانید از آن ناحیه یا کشور خارج شوید، بدون آن که نیازی به کاربرد اسلحه باشد. هم چنین می توان فرض کرد که شما باید به مدت طولانی در منطقه ای ناامن و خطرناک زندگی کنید، بنابراین حمل سلاح آن هم به قصد دفاع، گناه محسوب نمی شود. اما در شرایط عادی که نیازی به خرید و حمل اسلحه نیست، در صورت احساس خطر می توانید با پلیس تماس بگیرید.
پنجم. مجسم کنید اگر در کشوری که اقامت دارید، نیروی پلیس و ارتش وجود نداشت، هرج و مرج و ناامنی همه جا را فرا می گرفت. بنابراین حضور ایمانداران مسیحی در ارتش و نیروی انتظامی گناه تلقی نمی شود. فرض کنید اگر ملل با ارتش هیتلر نمی جنگیدند، شرایط فعلی دنیا چگونه بود؟ اگر با گروه های تروریستی برخورد نظامی نشود، آیا تلفات انسانی و تعداد آوارگان افزایش نمی یابد؟ گاهی جنگ مانع از گسترش شرارت در جهان می شود. هم چنین وقوع جنگ، گاهی ماهیت برخی از عقاید و ایدئولوژی های غلط را نمایان می سازد.
ششم. کلام خدا می فرماید:”مامور دولت از جانب خدا وظیفه دارد به تو کمک کند. اما اگر کار خلافی انجام دهی، از او بترس زیرا تو را مجازات خواهد کرد. خدا او را مقرر کرده تا کسانی را که خلاف می کنند، مجازات کنند” (رومیان فصل ۱۳ آیه ۴). بر اساس این آیه نیروی ارتش و پلیس برای حفظ نظم و اجرای قانون بایستی فعال باشند.
عده ای از نظامیان رومی نزد یحیی تعمید دهنده رفتند. یحیی هرگز به آن ها دستور نداد که خدمت سربازی را ترک کنید، بلکه از آن ها دعوت کرد تا توبه کنند و به روش درست از سیستم ارتش استفاده نمایند (لوقا فصل ۳ آیه ۱۴).
هفتم. اگر ایثار و فداکاری سربازان نبود، امروزه در کشورهای مسیحی اجازه نداشتیم آزادانه به کلیسا برویم، خداوند را پرستش و خدمت کنیم و به بشارت انجیل و تحصیل الهیات مسیحیت بپردازیم.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
