مسیح ادعای خدایی کرد. رهبران مذهبی یهود سنگ ها برداشتند تا او را بکشند. به عیسی گفتند: “کفر می گویی. تو یک انسانی، ولی ادعای خدایی می کنی.” مسیح پاسخ داد:”مگر در تورات نوشته نشده که شما خدایان هستید؟” (یوحنا فصل ۱۰ آیات ۳۴- ۳۶).
آیا انسان ها واقعا خدایان هستند؟ مقصود شریعت و مسیح از “شما خدایان هستید” چیست؟ آیا مسیح رهبران مذهبی ریاکار یهود را خدایان لقب داد؟
یک. خدا واحد است
کتاب مقدس واضح و صریح تعلیم می دهد که تنها یک خدای واقعی، زنده و حقیقی وجود دارد. هیچ خدایی غیر از خدای واحد وجود ندارد. در طول تاریخ، انسان ها به خدای واحد اعتقاد نداشتند و خدایان دروغین بی شماری را ابداع کرده اند. در تثنیه فصل ۶ آیه ۴ می خوانیم:”ای اسرائیل بشنو، یهوه خدای ما، یهوه واحد است.” ایمان یهودیان بر اساس تعلیم عهد عتیق استوار بود. آنان ایمان داشتند که “یهوه خدا است و غیر از او دیگری نیست” (تثنیه فصل ۴ آیه ۳۵).
سلیمان پادشاه به هنگام تقدیس معبد، چنین دعا کرد:”همه قوم ها بدانند که یهوه خداست و غیر از او خدای دیگری وجود ندارد” (اول پادشاهان فصل ۸ آیه ۶۰). هر یهودی می بایست به دنیای غافل شهادت می داد که هیچ خدایی جز یهوه نیست. خداوند به اشعیاء نبی گفت:”من ابتدا و انتها هستم و غیر از من خدایی نیست” (اشعیاء فصل ۴۴ آیه ۶).
رسالت قوم اسرائیل آن بود که این خدای حقیقی را به مردم بت پرست معرفی نمایند:”من خداوند هستم و غیر از من خدایی نیست. مردم سراسر جهان بدانند که غیر از من خدایی دیگر وجود ندارد و تنها من خداوند هستم” (اشعیا فصل ۴۵ آیات ۵- ۶).
تعلیم مسیح و رسولان: خدا واحد است
مسیح نیز به صراحت تعلیم داد که “فقط یک خدا وجود دارد و غیر از او خدایی نیست” (مرقس فصل ۱۲ آیه ۲۹). رسولان مسیح نیز همین نکته را تعلیم می دادند. پولس چنین نوشت:”همه می دانیم که بت خدا نیست، زیرا فقط یک خدا هست و بس” (اول قرنتیان فصل ۸ آیه ۴). یعقوب به این نکته اشاره کرد:”حتی فرشتگان سقوط کرده نیز ایمان دارند که خدا یکی است” (یعقوب فصل ۲ آیه ۱۹).
دوم. رهبران یهود اتهام کفرگویی را علیه عیسی مطرح کردند. پاسخ عیسی در واقع نقل قولی از عهدعتیق بود: “من شما را خدایان خواندم و لقب فرزندان خدای متعال را به شما دادم” (مزمور ۸۲ آیه ۶).
موضوع مزمور ۸۲ “داور منصف” است. این مزمور، داوران و قضات اسرائیل را خدایان و فرزندان خدای متعال می نامد. آن ها خدایان نامیده شدند، زیرا “نمایندگان خدا” در امر داوری و قضاوت بودند. با این توصیف، انسان هرگز به خدا تبدیل نخواهد شد.
هر گاه در کتاب مقدس با شخصیتی برخورد می کنیم که سرمست از باده غرور شده است، می دانیم به آخر خط رسیده است.
شخصی که کامل است، نیاز به خدا ندارد. شخصی که مغرور می شود، در جبهه مخالف خدا زندگی می کند. وقتی که غرور وارد می شود، کم کم حس وابستگی و نیاز به خدا از بین می رود، زیرا اساس غرور، خودکامگی و خود محوری است.
سوم. عیسی به هنگام بحث با رهبران مذهبی یهود، از مزمور ۸۲ آیه ۶ استفاده کرد تا الوهیتش را به آنان ثابت کند. استدلال مسیح چنین بود: اگر خدا انسان های ناچیز را خدایان می خواند، چرا کفر است اگر او که پسر خداست، اعلام برابری با خدا کند؟ به عبارت دیگر، عیسی به آن ها گفت که اگر علم الهیات عهد عتیق یهودیان وفادار به خدای حقیقی را خدایان و پسران خدا می نامد، پس چقدر بیشتر او لیاقت بهترین عنوان را داشت. مقصود مسیح آن نبود که رهبران ریاکار یهود، خدایان هستند، بلکه از نگرش و استدلال الهیات عهد عتیق استفاده کرد.
چهارم. یهودیان عادت داشتند که عنوان “پدر” را به جای کلمه “خدا” به کار ببرند. آنان بر این باور بودند که رابطه فرزندی با خدا دارند و خدا پدر آن ها است:
“آیا خداوند، پدر و مالک تو نیست؟” (تثنیه فصل ۳۲ آیه ۶)
“تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من” (مزمور ۸۹ آیه ۲۶)
“ای خداوند، تو پدر ما هستی. ما گل هستیم و تو کوزه گر. همه ما ساخته دست تو هستیم” (اشعیاء فصل ۶۴ آیه ۸)
همان طور که اشاره شد، یهودیان عادت داشتند که عنوان “پدر” را به جای کلمه “خدا” به کار ببرند. آنان بر این باور بودند که تنها خودشان رابطه فرزندی با خدا دارند و او تنها پدر یهودیان است. عهد جدید، این نگرش غلط را اصلاح کرد. همه یهودیان فرزند خدا نیستند. فرزند خدا بودن امتیاز و افتخاری است که منحصر به کسانی است که توبه می کنند و به مسیح ایمان می آورند. بنابراین، فقط این افراد می توانند خدا را “پدر” بنامند.
مسیح فقط خطاب به شاگردانش گفت:”پدر شما که در آسمان است” (متی فصل ۵ آیه ۴۵). مسیح فقط برای شاگردانش از خدا به عنوان “پدرشما” یا “پدر آسمانی شما” سخن گفت (متی فصل ۶ آیه ۶، ۸، ۱۴).
پنجم. یکی از نکاتی که نجات ما را از قلمرو گناه تشریح می کند، واژه “فرزندخواندگی” است، که به معنای فرزند خدا شدن است. فرزند خدا شدن توسط کار مسیح و وارد شدن روح القدس به زندگی مان تحقق می بخشد (رومیان فصل ۸ آیات ۱۴- ۱۷، غلاطیان فصل ۴ آیات ۵- ۷).
به عبارت دیگر، نجات بر حقیقتی بیش از رهایی از گناه دلالت دارد. نجات بیان می کند که شخص نجات یافته، به مقام فرزندخواندگی می رسد. روح القدس کمک می کند تا شخص نجات یافته، خدا را “پدر” بنامد (رومیان فصل ۸ آیه ۱۵). هم چنین روح القدس شهادت می دهد که شخص نجات یافته، فرزند خداست (رومیان فصل ۸ آیه ۱۶).
بنابراین، عبارت “ما فرزندان خدا هستیم” (رومیان فصل ۸ آیه ۱۶) فقط در وصف کسانی نوشته شد که از طریق ایمان به خداوند عیسی مسیح، رابطه ای درست و شایسته با خدا دارند. یوحنا چنین نوشت:”ببینید خدا چه محبتی به ما ارزانی داشته است تا فرزندان خدا خوانده شویم” (اول یوحنا فصل ۳ آیه ۱).
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
