معرّفی کتابعاموس نخستین نبی‌ای است که موعظهٔ او در کتاب‌مقدّس مفصّل بیان شده است. با وجودی‌که او اهل یکی از شهرهای پادشاهی جنوب، یعنی یهودا بود، موعظه‌اش برای مردم پادشاهی شمال، یعنی اسرائیل بود که در اواسط قرن هشتم قبل از میلاد زندگی می‌کردند. در آن زمان آنها در کامرانی و سعادت و با پرهیزکاری و دینداری در امنیّت به سر می‌بردند. امّا عاموس مشاهده می‌کند که این سعادت و امنیّت برای توانگران موقّتی و محدود است. زیرا که این آرامش و سعادت با بی‌عدالتی نسبت به فقرا توأم بود و پرهیزکاری و دینداری آنان واقعی و صمیمانه نبود. او با صبر و با کلمات تشویق‌آمیز به آنان گوشزد می‌کرد که خدا، پادشاهی اسرائیل را مجازات خواهد نمود. او می‌گفت: «انصاف مانند نهری همیشه در جریان باشد.» (۲۴:۵) و نیز می‌گفت: «شاید خداوند قادر مطلق بر بازماندگان این قوم رحمت کند.» (۱۵:۵)تقسیم‌بندی کتابداوری سایر ملل ۱:۱-۵:۲داوری پادشاهی شمال ۶:۲-۱۴:۶پنج رؤیا ۱:۷-۱۵:۹