مخالفان کتاب مقدس می پرسند چرا جمله تقصیرنامه که بر بالای صلیب مسیح نصب شد، در چهار انجیل متفاوت است:
“این است عیسی، پادشاه یهود” (متی فصل ۲۷ آیه ۳۷)
“پادشاه یهود” (مرقس فصل ۱۵ آیه ۲۶)
“این است پادشاه یهود” (لوقا فصل ۲۳ آیه ۳۸)
“عیسای ناصری، پادشاه یهود” (یوحنا فصل ۱۹ آیه ۱۹)
اگر مخالفان با دقت اناجیل لوقا و یوحنا را بخوانند، درمی یابند که تقصیرنامه مسیح به زبان های عبری، یونانی و رومی نوشته شد (یوحنا فصل ۱۹ آیه ۲۰، لوقا فصل ۲۳ آیه ۳۸). جمله اصلی احتمالا چنین بوده است: “این است عیسی ناصری، پادشاه یهود” که توسط مترجم های یهودی، رومی و یونانی دقیقا بر روی تقصیرنامه ترجمه نشده است.
یهودیان ناصره از نقطه نظر فرهنگی و لهجه در پایین ترین سطوح جامعه یهودی آن روزگار محسوب می شدند. استان جلیل دورترین فاصله را با اورشلیم داشت و عقب مانده ترین استان بود. جلیلی ها کلمات را بد تلفظ می کردند، در نتیجه جز در کنیسه شهر خودشان، در کنیسه شهرهای دیگر برای قرائت تورات دعوت نمی شدند. همین لهجه بود که هویت پطرس را بعد از دستگیری مسیح فاش کرد.
مردم در ابتدا به مسیح بدگمان بودند و با تعجب می پرسیدند:”مگر مسیح از جلیل ظهور می کند؟ مگر می شود از ناصره هم چیزی خوب بیرون بیاید؟ تحقیق کن و ببین که هیچ پیامبری از جلیل برنخاسته است” (یوحنا فصل ۱ آیه ۴۶، فصل ۷ آیات ۴۱ و ۵۲).
از دیدگاه یهودیان و به خصوص ساکنان اورشلیم (کانون قدرت مذهبی یهود)، محال بود که مسیح از جلیل ظهور کند!
بنابراین تقصیر نامه را به این دلیل بر بالای سر مسیح قرار دادند تا مفهوم طنز آمیزی از آن برداشت شود. به عبارت دیگر، پادشاهی که در انظار عموم برهنه اعدام شده، سلطنتش را برای همیشه از دست داده است.
اما عیسی حکومت دنیا را وارونه کرد و تاریخ به دو بخش تقسیم شد:
قبل از میلاد، بعد از میلاد! امروزه سال میلادی، تقویم اصلی جهان است و بسیاری از مردم به کشورهای مسیحی مهاجرت می کنند. عیسی پادشاه یهود و غیر یهود و تمام مردم جهان است. او با زنده شدن از مردگان، حاکمیت ابدی خود را بر دنیا به اثبات رساند.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
